Estonia (An Eastóin)

Tá saothair Pavlos Dionyssopoulos lán le heagnaíocht fhealsúnacht na Gréige toisc iad a bheith ag síor-athrú, mar atá an saol féin. Tar éis dó tréimhse a chaitheamh in Acadamh na Mínealaíona san Aithin (1949–1953), thaisteal sé go Páras ar scoláireacht stáit chun freastal ar Académie de la Grande Chaumière. Leathnaíodh a dhearcadh ealaíne le linn an turais sin. Nuair a d’fhill sé ar an Aithin, d’oibrigh sé san fhógraíocht sula imigh sé go Páras an athuair in 1958, ar scoláireacht stáit na Gréige (I.K.Y.) an geábh seo, a mhair 3 bliana. Agus é ag cur faoi i bPáras, d’éirigh sé mór le Pierre Restany agus na Nua-Réalaithe a chuidigh leis nádúr ealaíonta na n-ábhar neamhchostasach laethúil a thabhairt faoi deara. D’éirigh páipéar, bileoga eolais, póstaeir agus fógráin ina bpríomhuirlisí aige, ar ábhar é a ghearrann sé agus a stiallann sé ina ribíní. Ollchumarsáid trí tháirgí olltáirgthe lena gcuirtear chun cinn an t-olltomhaltas. Na hearraí tomhaltacha a fhógraítear ar na dromchla atá claochlaithe aige, ar deireadh bíonn na hearraí sin le fáil ina chuid saothar - léinte nó stocaí léirithe le línte bíseacha, mar chineál cuilithe. Seans gur comharthaí rabhaidh a bhí ann maidir leis an athrú dearcaidh a bhí le teacht? Sa tsraith uaidh de 28 mbratach Eorpacha, feictear an dúil a bhí ag Dionyssopoulos i bpáipéar ar bhealach géarchúiseach ach fóinteach. Tá gach bratach a léirítear clúdaithe le sraith ribíní páipéir atá cosúil le coinfití, a dhéanann an tsiombal náisiúnta a leathcheilt sa chaoi go bhfuil sé deacair í a aithint (tá an patrún mar a chéile ar an 28 mbratach uile). Tríd an méid sin a dhéanamh, déanann an t-ealaíontóir na siombailí sin a iniúchadh, trína dtabhairt le chéile. Is bratacha éagsúla uathúla iad ach tá siad curtha faoi réir córas comónta. Chruthaigh Dionyssopoulos an tsraith seo tráth a bhí rachmas an tomhaltóra á cheistiú aige, an rud a spreag chun a phróisis é trí na siombailí agus na hábhair chéanna, tráth, a chur faoi dhraíocht é, gurb amhlaidh dúinn.