Equilibrium

Hoewel vaak vergeleken met Constantin Brancusi vanwege hun gedeelde culturele oorsprong en het medium van hun voorkeur, heeft Ovidiu Maitec een geheel eigen stempel gedrukt op de beeldhouwkunst van de 20e eeuw. Dit was ten dele het resultaat van het feit dat hij een van de weinige kunstenaars was die door Europa mochten reizen ten tijde van het communisme, ondanks de geografische en politieke verdeeldheid. Hij studeerde aan het Instituut voor Schone Kunsten “N. Grigorescu” in Boekarest (1945–1950) en was kort na zijn afstuderen medeoprichter van de Union of Plastics Arts in Roemenië (1950). Maitec’s beeldhouwkunst was vanaf het begin doorspekt met politiek commentaar, omdat zijn vroege werk werd beïnvloed door het socialistisch realisme. In de jaren 60 legde hij zich toe op abstract houtsnijwerk, namelijk met het overgangswerk “The Wall”, een titel die eens te meer sterke politieke neigingen doet uitschijnen. Hoewel tijdloos modern, bezit Maitec’s kunst een duidelijk ontworpen kwaliteit, een functioneel potentieel. Zijn houten sectie is schoon afgezaagd, waarin vervolgens aerodynamische componenten zijn uitgesneden, die een structuur vormen die wind en andere natuurkrachten lijkt te kunnen weerstaan. Dit gevoel van ontworpen duurzaamheid vult het symbolisme van balans en evenwicht aan waar Maitec onvermoeibaar aan blijft refereren. Equilibrium belichaamt het resultaat van zijn onderzoek naar levensduur, symmetrie en proportionaliteit die allemaal opduiken in een werk dat goed kan worden geïnterpreteerd als een politiek statement.