Estonia

De kunst van Pavlos Dionyssopoulos is zwanger van de wijsheid van de aloude Griekse filosofie, want net als het leven zelf is het voortdurend in beweging. Na een opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten van Athene (1949-1953) reisde hij naar Parijs met een overheidsbeurs, om de Académie de la Grande Chaumière te bezoeken. Deze reis opende zijn artistieke horizon. Terug in Athene werkte hij in de reclame en in het theater, voordat hij in 1958 terugkeerde naar de Franse hoofdstad, ditmaal met een driejarige Griekse overheidsbeurs (I.K.Y.). In de lichtstad raakte hij bevriend met Pierre Restany en de Nieuwe Realisten, die hem hielpen de artistieke aard van goedkope, alledaagse materialen te zien. Papier, flyers, affiches, reclamefolders worden zijn belangrijkste werktuigen, materialen die hij in fijne stroken knipt en versnippert. Massacommunicatie via massaproducten die de massaconsumptie bevorderen. De consumptiegoederen die worden aangeprezen op zijn getransformeerde oppervlakken vinden uiteindelijk een plek in zijn werk, overhemden, stropdassen of sokken die met spiraalvormige lijnen worden afgebeeld, als een soort draaikolk. Waarschuwingssignalen voor de verandering van perspectief die zou volgen? In de serie van 28 Europese vlaggen gebruikt Dionyssopoulos zijn liefde voor papier op subtiele maar betekenisvolle wijze. Elke vlag is bedekt met een filter van confetti-achtige papierstrookjes, waardoor het nationale symbool bijna onherkenbaar wordt (het patroon is hetzelfde op alle 28 vlaggen). Hiermee daagt de kunstenaar deze symbolen uit, door ze te verenigen. Ze zijn allemaal uniek, maar onderworpen aan een gemeenschappelijk systeem. Deze serie werd geproduceerd op een moment dat Dionyssopoulos de consumptieve weelde die hem naar zijn proces had geleid, in vraag stelde via de symbolen en materialen die hem en ons ooit in hun ban hielden.