Nadar

Fabrizio Clerici was een man van details. Hij maakte in zijn kunst gebruik van zijn professionele vaardigheden en interesses. Hij behaalde zijn architectuurdiploma in 1937. Als zeer vaardig tekenaar onderdrukte Clerici nooit zijn precisie en nauwkeurigheid, integendeel. Beïnvloed en geïnspireerd door de grote meesters en monumenten uit de renaissance en de barok, is zijn werk een doorlopende hommage aan deze belangrijke tijdperken, zowel thematisch als stilistisch. Zijn architectonische neiging zetten de kunstenaar ertoe aan om in de theaterwereld te werken als decorontwerper (1947). Clerici bloeide op in dit milieu, en werkte in het theater, de opera en het ballet. Zijn fascinatie voor de renaissance verklaart wellicht het onderwerp van Clerici's bijdrage aan de Collectie hedendaagse kunst van het Europees Parlement. Nadar, zoals de titel luidt, gaat over Félix Nadar (ook bekend als Gaspard-Félix Tournachon; 1820-1910). Nadar was een bekende, bewonderde fotograaf, karikaturist, journalist, romanschrijver, ballonvaarder en uitvinder van de eponymische “nadar”-dranghekken. Op elk van deze terreinen blonk de Fransman uit en overtrof hij wat men toen voor mogelijk achtte. In die zien wekte hij Clerici's belangstelling als moderne “renaissanceman”. De kunst van Clerici geeft zijn veelzijdigheid weer. Nadar wordt drie keer afgebeeld in verschillende houdingen en attitudes.