De roep om kunst was voor Rui Sanchez zo groot dat hij in zijn derde studiejaar stopte met de opleiding geneeskunde om zich aan te sluiten bij Ar.Co - Centro de Arte e Comunicação Visual. Zijn opleiding werd daar helaas onderbroken door onstabiele naoorlogse tijden. Hierdoor ging hij elders op zoek naar onderwijs en inspiratie. namelijk in Londen op het Golsmiths’ College (1977-1980) en vervolgens aan de Universiteit van Yale (1980-1982). Zijn onderzoekende werkwijze had veel baat bij deze internationale ervaringen. Hij stond in direct contact met de veranderingen en ontwikkelingen van het modernisme. De fundamentele vragen uit die periode zijn tot op de dag van vandaag nog steeds terug te vinden in de kunst van Sanchez. Zijn werk valt niet gemakkelijk in een hokje te plaatsen. Van wandsculpturen tot multimateriële installaties, de Portugese kunstenaar is nooit opgehouden de gevestigde grenzen te verleggen. Seraphita voorziet in abstracte figuren - gebaseerd op Orpheus van Sanchez uit hetzelfde jaar - die met een paal elkaar in een confronterende houding spiegelen. Het is onduidelijk of de scène die van een gevecht of een dans is, maar de symmetrie creëert een onzichtbare brug tussen de figuren, ondanks de afstand die hen scheidt.