Chambre des Députés (Izba Deputowanych)

Charly Reinertz nie chce, by ograniczano go, wygodnie go szufladkując czy przyporządkowując do konkretnych ruchów czy technik. Jego twórczość jest celowo uwolniona od przedmiotu – stanowi nieustanne poszukiwanie nowych tematów, mediów i technik – oraz świadectwem zdolności Reinertza do pokonywania przeciwności losu. Gdy miał zaledwie 17 lat na skutek wypadku utracił trzy palce prawej ręki, co oznaczało, że musiał nauczyć się interpretować świat lewą ręką. Dzięki temu opanował umiejętność posługiwania się pędzlem i ołówkiem. Obecnie artysta maluje i rysuje obiema rękami jednocześnie, umożliwiając przepływ twórczy po obu stronach mózgu. Twórczość Reinertza to nieustanna odnowa. Każde nowe dzieło wymazuje przeszłość, artysta zaczyna od nowa, ignorując to, co robił wcześniej. W ten sposób Reinertz demistyfikuje akt tworzenia, patrzący może poddawać się ekspresyjnej sile prac artysty, a w bezpośrednim kontakcie rodzi się dialog. Stąd być może nieco naiwne wrażenie, jakie wywiera jego „Izba Deputowanych”.