Ο Χρίστος Καράς γεννήθηκε το 1930 στα Τρίκαλα. Μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από το 1948 έως το 1950 από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο Καράς εγγράφηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε, όπως πολλοί ομότεχνοί του, κοντά στον Γιάννη Μόραλη και τον Γιάννη Παππά, από το 1951 έως το 1955. Χάρη σε μια υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου σπούδασε νωπογραφία από το 1957 έως το 1960 στην École nationale supérieure des Beaux-Arts. Κατά την παραμονή του στην Πόλη του Φωτός, ταξίδεψε στις γειτονικές χώρες του Βελγίου, των Κάτω Χωρών, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, μελετώντας τις αντίστοιχες πρακτικές της σύγχρονης τέχνης.
Την πρώτη του ατομική έκθεση, ωστόσο, την πραγματοποίησε το 1961 στην γκαλερί Ζυγός στην Αθήνα. Δύο χρόνια αργότερα, το 1963, το Παρίσι καλωσόρισε το έργο του στην Μπιενάλε του Παρισιού. Εκείνη την εποχή, οι προσπάθειές του ήταν σε μεγάλο βαθμό επικεντρωμένες στην αναβίωση της ελληνικής ζωγραφικής, κάτι που οδήγησε στην ίδρυση της ομάδας Τομή και του Συνδέσμου Καλλιτεχνών το 1976.
Αποτέλεσε επίσης σημαντική παρουσία σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις, όπως η 3η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών του Παρισιού (1963), η 7η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1965), η Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1967), η Μπιενάλε της Βενετίας (1984), η 4η Μπιενάλε της Ευρωπαϊκής Χαρακτικής στο Μπάντεν Μπάντεν (1985). Άλλες σημαντικές εκθέσεις που πραγματοποίησε ήταν στην Μπιενάλε του Παρισιού και στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα. Ο Καράς έχει πραγματοποιήσει εκθέσεις μαζί με τον Αλέκο Φασιανό και τον Αχιλλέα Χρηστίδη, ενώ τα έργα του εκτίθενται σε πέντε μουσειακές συλλογές, συμπεριλαμβανομένου του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη και του Δημοτικού Κέντρου Τεχνών Λευκωσίας.
Δέκα χρόνια μετά την παραμονή του στη Γαλλία, μια νέα επιχορήγηση από το Ίδρυμα Ford τον οδήγησε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε από το 1973 έως το 1975, προτού αρχίσει να ταξιδεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά.
Από τα πρώιμα κολάζ προχώρησε σε παραστατικά έργα εξπρεσιονιστικού και σουρεαλιστικού χαρακτήρα, για να δημιουργήσει αργότερα συνθέσεις όπου τα στοιχεία της αντικειμενικής πραγματικότητας αποδίδονται με ποιητική διάθεση. Αυτή ήταν μια φυσική εξέλιξη, ως αποτέλεσμα των προηγούμενων σταδίων της δουλειάς του. Ιδιαίτερη βαρύτητα έδινε στον ρόλο του σχεδίου.
Το νησί της Ύδρας, το οποίο άρχισε να επισκέπτεται το 1948. όσο ήταν ακόμη φοιτητής, κατέχει σημαντική θέση στο έργο του Καρά, ενώ έγινε ετήσιος προορισμός για τις διακοπές του από τη δεκαετία του 1950 και μετά. Σε αναγνώριση αυτού του εμπνευσμένου δεσμού μεταξύ του καλλιτέχνη, του έργου του και του νησιού, διοργανώθηκε μια αναδρομική έκθεση στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας. Η εκδήλωση συνέπεσε με την ίδρυση του Ιδρύματος Χρίστου Καρά – Ύδρας, που στόχο έχει να διατηρήσει και να εκθέσει τα έργα του ίδιου του καλλιτέχνη, καθώς και άλλων καλλιτεχνών.
