Ο Antonio Máro γεννήθηκε με το όνομα Apolo Ramírez Zapata στο Catacaos, στην Piura του βόρειου Περού το 1928. Άρχισε να ζωγραφίζει από παιδί, καθώς η τέχνη τον έλκυε από μικρή ηλικία. Ο πρώτος επίσημος καθηγητής του ήταν ο Ricardo Grau (1907–1970), ένας Βέλγος εξπρεσιονιστής ζωγράφος και αργότερα διευθυντής της Ακαδημίας Τεχνών στη Λίμα. Παρότι πολλά υποσχόμενος, ο νεαρός Máro εγκατέλειψε την τέχνη για σπουδές ιατρικής στη Γερμανία, τις οποίες ολοκλήρωσε παίρνοντας πτυχίο το 1950. Καταρτισμένος γυναικολόγος πλέον, ο Máro συνέχισε να ζωγραφίζει στον ελεύθερό του χρόνο και τελικά εισήχθη στην Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Στουτγάρδης, με καθηγητή τον Willi Baumeister. Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1960, εγκατέλειψε οριστικά την ιατρική, για να αφιερωθεί αποκλειστικά στην τέχνη· υιοθέτησε, μάλιστα, το καλλιτεχνικό όνομα Máro.
Τα έργα του Máro έχουν τις ρίζες τους στην τέχνη και στον πολιτισμό της προκολομβιανής εποχής στη γενέτειρά του, το Περού· πρόκειται για μια πολιτιστική κληρονομιά την οποία ο καλλιτέχνης συνδυάζει με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Εκτός από τη ζωγραφική, ο Máro αφοσιώθηκε και στη δημιουργία έργων χαρακτικής και λιθογραφιών, καθώς και γλυπτών από ξύλο, ανοξείδωτο ατσάλι, χαλκό, πηλό και γυαλί. Δεν είναι τόσο η πνευματικότητα, όσο ο αισθησιασμός και η επαφή με τη φύση που έχουν αφήσει το στίγμα τους πάνω σε υπερτιθέμενα χρωματικά κολάζ, μια τεχνική που χαρακτηρίζεται από μια πολύ δυνατή σχέση με το υλικό. Από το 1980 και εξής, ο Máro εγκατέλειψε τη συνύπαρξη σχημάτων που θυμίζουν τον Eduardo Chillida και το έργο του επικεντρώθηκε στα τεκτονικά επίπεδα. Το χρωματικό ύφος αυτών των πειραματικών και απείθαρχων έργων δεν εξυπηρετεί τόσο τον συμβολισμό των χρωμάτων, αλλά την αρχή του αισθησιασμού του υλικού.
Σίγουρα, ο Máro έκανε αισθητή την παρουσία του στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή κατά τη δεκαετία του 1980, έχοντας δικό του περίπτερο στις Μπιενάλε του Σάο Πάολο και της Βενετίας. Ακολούθησαν περισσότερες προσκλήσεις για σημαντικές εθνικές και διεθνείς ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε αναγνωρισμένες γκαλερί και μεγάλα μουσεία, όπως στη Βιέννη (1996), στο Πεκίνο και στην Τζακάρτα (1998), στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσινγκτον (1990, 1996 και 1999), στο Λουξεμβούργο (2001), καθώς και σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Από το 2015 έως το 2017, και σε ηλικία σχεδόν 90 ετών, ο Máro έλαβε μια σημαντική ανάθεση για να ζωγραφίσει κάθε δωμάτιο και κάθε όροφο του ξενοδοχείου Fontenay στο Αμβούργο, κάτι που ισοδυναμούσε με πολλές εκατοντάδες ατομικά έργα.
Ο Máro ζει και εργάζεται στο Hauset του Βελγίου από το 1981.
