Ο Armando De Stefano γεννήθηκε στη Νάπολη το 1926. Το ταλέντο του στη δημιουργία πορτρέτων φάνηκε από μικρή ηλικία όταν, ως αγόρι στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σχεδίαζε φιγούρες του αμερικανικού στρατού (συνταγματάρχες, στρατιώτες κ.ά.). Ως έφηβος, εγγράφηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Νάπολης, όπου άρχισε να ανακαλύπτει την καλλιτεχνική του φωνή υπό την καθοδήγηση του Emilio Notte. Η εκπαίδευση θα παρέμενε και αργότερα ένα θεμελιώδες κομμάτι της επαγγελματικής του ζωής, καθώς στη συνέχεια εκπαίδευσε τις επόμενες γενιές Ιταλών καλλιτεχνών στην Ακαδημία Καλών Τεχνών από το 1950 έως το 1992. Επίσης, συνέβαλε και ο ίδιος προσωπικά στη συλλογή της ακαδημίας, ζωγραφίζοντας την οροφή του πρυτανικού στούντιο.
Μετά την αποφοίτησή του, ίδρυσε το 1947 την ομάδα Gruppo Sud μαζί με άλλους έξι ζωγράφους από τη Νάπολη. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, πειραματίστηκε με διάφορες φάσεις, όπως με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό (1956–1961), ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στην παραστατικότητα (1962) και στη δύναμη της οπτικής αφήγησης. Η ζωγραφική του Ύστερου Μεσαίωνα και της Πρώιμης Αναγέννησης αποτέλεσε ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης. Ο καλλιτέχνης δανείστηκε τους κώδικες, τις φιγούρες, τα ρούχα και τα αξεσουάρ των εποχών αυτών, αλλά τα ενσωμάτωσε στα έργα του με μια αναμφισβήτητα σύγχρονη ματιά. Οι εκφράσεις του προσώπου, η γλώσσα του σώματος και ο μαγικός παραλογισμός μέρους της σύνθεσης παρείχαν μια αποστασιοποίηση που ρίζωνε τα έργα του στο «εδώ και τώρα». Το συνολικό του έργο μπορεί να χωριστεί σε διακριτούς κύκλους αφιερωμένους ή αναφερόμενους σε διάφορες ιστορικές φιγούρες ή περιόδους, όπως στους: Ζαν Πολ Μαρά, Masaniello, Odette e il Jolly, Il Mercato dei Miti, L’eden degli esclusi, Dafne ή, πιο πρόσφατα, στον Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Αυτή η δημιουργία αφιερωμάτων θα μπορούσε να περιγραφεί ως πολυφωνικές μνήμες φιλτραρισμένες μέσα από τον φακό του παρόντος.
Ειδική μνεία αξίζουν διάφορες εκθέσεις του De Stefano. Το 1963 και το 1964, ο καλλιτέχνης συμμετείχε στην έκθεση Peintures italiennes d’aujourd’hui, η οποία έκανε περιοδεία στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική. Έργα του παρουσιάστηκαν σε όλες τις Μπιενάλε της Βενετίας από το 1950 έως το 1956, ενώ αργότερα, ο καλλιτέχνης εμφανίστηκε και πάλι στο ιταλικό περίπτερο της Μπιενάλε το 1961. Τον ίδιο χρόνο, έλαβε πρόσκληση για να εμφανιστεί στο Madrid International Review. Πέρα από τις τακτικές εμφανίσεις του στη Βενετία, ο De Stefano συμμετείχε συχνά και σταθερά και στην Quadriennale στη Ρώμης (1951, 1955, 1960 και 1986). Σημαντικές εκθέσεις που κατηγοριοποιούν τα έργα του De Stefano έχουν διεξαχθεί στο Palazzo delle Arti και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Νάπολη.
Ο De Stefano απεβίωσε το 2021.
