Η Eva-Liisa Isomaa γεννήθηκε στο Ylitornio το 1956. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Τεχνών και Σχεδίου στο Ελσίνκι (1979–1984) και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ελσίνκι (1982–1987). Αργότερα, δίδαξε στη σχολή αυτή από το 1990 έως το 1992, ενώ πλέον διδάσκει εκεί από το 2001. Σε μεταγενέστερο στάδιο της ζωής της, σπούδασε video art από το 2008 έως το 2009 και φωτογραφία από το 2009 έως το 2010 στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Τάμπερε.
Θεματικά, η μνήμη και η ανάμνηση τοποθετούνται στον πυρήνα της δημιουργικής συλλογιστικής της Isomaa. Ασφαλώς, υπάρχει ένα επίπεδο ιδιωτικής, προσωπικής ιστορίας που βρίσκει θέση στο έργο της. Αυτά τα προσωπικά στοιχεία καθίστανται καθολικά μέσω της τέχνης, η οποία τα μεταφέρει στη δημόσια σφαίρα. Ο χρόνος και η αφήγηση αναμειγνύονται σε αυτές τις καλλιτεχνικές ιδέες. Το νερό, μια κοινή αλληγορία για τη μνήμη και τη ροή του χρόνου, κατέχει ιδιαίτερη θέση στο έργο της. Η σταγόνα, μια στιγμή ή λεπτομέρεια, εισέρχεται σε μια πιο εκτενή αφήγηση, τη ροή της και τη διέλευσή της. Έτσι, το τοπίο αποτελεί το είδος με το οποίο η Isomaa νιώθει περισσότερο οικεία στην πάνω από 30 ετών καριέρα της.
Η Isomaa τιμήθηκε με το βραβείο Ars Arctica Recognition Award το 1986, το πρώτο βραβείο Pro Graphica το 1989, το πρώτο βραβείο στην Τριενάλε Γραφικών Τεχνών της Πράγας το 1989, το βραβείο Ούγγρων Καλλιτεχνών Γραφικών Τεχνών το 1999, και το βραβείο του Μουσείου Τέχνης του Győr το 2009. Η καλλιτέχνιδα έλαβε πενταετείς κρατικές υποτροφίες για καλλιτέχνες κατά τα έτη 1994, 2002 και 2010.
