Ο Fernando Sáez González γεννήθηκε στο Laredo το 1921. Όταν ήταν 10 ετών, τη χρονιά της ανακήρυξης της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, η οικογένειά του εγκατέλειψε το Laredo και μετακόμισε στη Μαδρίτη. Εκεί, επισκέφτηκαν το Lope de Rueda Institución Libre de Enseñanza (δωρεάν εκπαιδευτικό ίδρυμα), όπου ο νεαρός Sáez έκανε τα πρώτα του βήματα ως καλλιτέχνης και πήρε τα πρώτα του βραβεία σχεδίου.
Ως ανήσυχος έφηβος στην ισπανική πρωτεύουσα, ο Sáez άρχισε να συχνάζει στο μουσείο Πράδο, αναπτύσσοντας έναν θαυμασμό για τους van der Weyden, Brueghel, Mantegna, Ιερώνυμο Μπος και Cranach. Αφού έζησε τον Εμφύλιο Πόλεμο στο Laredo, επέστρεψε στη Μαδρίτη το 1939 όπου την επόμενη χρονιά άρχισε να συνεργάζεται με τον Τύπο ως σκιτσογράφος. Το 1942 επιστρατεύτηκε για μια μακροχρόνια υποχρεωτική στρατιωτική θητεία που κράτησε έως το 1946.
Μετά την επιστροφή του, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του San Fernando και ταυτόχρονα να παρευρίσκεται σε συγκεντρώσεις καλλιτεχνών, όπου γνώρισε κριτικούς όπως ο Ramón Faraldo και ο Enrique Azcoaga, ζωγράφους όπως ο Rafael Zabaleta και ο Pancho Cossío, γλύπτες όπως ο Ángel Ferrant και συγγραφείς όπως ο Camilo José Cela, ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο José García Nieto, ο Gerardo Diego και ο Dámaso Alonso.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνέχισε τις συνεργασίες του ως εικονογράφος, και συγκεκριμένα με τον Eduardo Aunós για το Editorial Grifón. Παράλληλα, τον Σεπτέμβριο του 1948, πραγματοποίησε την πρώτη του ομαδική έκθεση, στην οποία εξέθεσαν έργα τους τόσο ο ίδιος όσο και ο αδερφός του Martín, ο οποίος ήταν επίσης ζωγράφος.
Όσον αφορά την καλλιτεχνική του ματιά, το τραχύ τοπίο της ακτογραμμής της Cantabria και οι σκληροί χρωματισμοί του είχαν αφήσει για πάντα ένα ανεξίτηλο σημάδι στην τέχνη του Sáez, ο οποίος θυμόταν πάντα τα καλοκαίρια στην Ontorria και την κοντινή Mazcuerras, όπου ο θείος του ήταν ιερέας της ενορίας και όπου γνώρισε τη συγγραφέα Concha Espina. Το περίγραμμα της ακτογραμμής και το μεγάλο χρωματικό του φάσμα επικρατούν στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του.
Το 1950, ο Sáez πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής στην Clan Gallery στη Μαδρίτη. Την ίδια χρονιά ακολούθησαν εκθέσεις στη Βενεζουέλα, την Αργεντινή και τη Γαλλία. Αμέσως μετά ακολούθησαν στιγμές-ορόσημα όπως οι εξής: το 1969 επιλέχθηκε από το Μουσείο Rath της Γενεύης για μια έκθεση με θέμα την ισπανική αβάν γκαρντ με τίτλο Art espagnol d’aujourd’hui (ισπανική τέχνη του σήμερα). Πραγματοποίησε επίσης μια έκθεση στο Δημοτικό Μουσείο Καλών Τεχνών στο Santander το 1978 και την ίδια χρονιά διοργάνωσε την πρώτη του έκθεση στο Casa del Siglo XV στη Σεγκόβια.
Άλλες αξιόλογες εκθέσεις κατά τη διάρκεια της καριέρας του περιλαμβάνουν τις εξής: Aula de Cultura La Venencia (Santander, 2006)· στην γκαλερί Santiago Casar (2008) και μια μεγάλη ανθολογική έκθεση των έργων του στην περίοδο 1964-2005 σε χαρτί στο Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης του Santander (2013). Το 2017, το Μουσείο Luis González Robles, στο Alcalá de Henares, διοργάνωσε άλλη μια ανθολογία με τίτλο: Fernando Sáez, εβδομήντα χρόνια ζωγραφική.
Ο Sáez παρέμεινε ενεργός ουσιαστικά μέχρι που πέθανε, ζωγραφίζοντας κάθε μέρα που είχε τη δύναμη να το κάνει. Απεβίωσε το 2003.
