Ο Florin Anton Ciubotaru γεννήθηκε στο Focşani το 1939. Μαθητής στο Institutul de Arte Plastice «Nicolae Grigorescu», όπως πολλοί από τους αξιόλογους σύγχρονούς του, αποφοίτησε το 1963 (υπήρξε μαθητής των Corneliu Baba και Ştefan Constantinescu) και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε (μετα)κριτικό ζωγράφο. Η πορεία του ήταν μια πρόκληση, μια εξερεύνηση, μια αμφισβήτηση και ατελείωτη επανεξέταση.

Ο Ciubotaru —επίσης γνωστός ως Ciubo— αντλεί νόημα και σκοπό λιγότερο από το ύφος και περισσότερο από τη μεθοδολογία και την προσέγγιση. Περισσότερο από απλά ένας καλλιτέχνης, ο Ciubotaru φαντάζεται τον εαυτό του ως τον ανεξάρτητο αφηγητή της καλλιτεχνικής του τροχιάς. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην έλλειψη υπομονής του για αυτό που αντιλαμβάνεται ότι είναι οι μεταμφιέσεις του κόσμου του πολιτισμού. Πράγματι, άσχετα από το αν πρόκειται για σκηνογραφία, σειριακότητα και ονομασία, σήμανση, εκθέσεις, εγκαίνια, σχέσεις με τον Τύπο ή κριτική, όλες αυτές οι συμβατικές πτυχές της σύγχρονης καλλιτεχνικής σκηνής είναι τόσο κωδικοποιημένες στα μάτια του Ciubotaru που τις θεωρεί στερεότυπα, άχρηστα εμπόδια που προτιμά να προσπερνά στην αναζήτηση της πραγματικής ελευθερίας της έκφρασης.

Οι ανακοινώσεις του για τις δικές του εκθέσεις ως προβλέψιμες, κενές τελετές είναι απίστευτα αποκαλυπτικές. Η τέχνη του είναι εξίσου αντανακλαστική, με τον ίδιο να στρωματοποιεί και να καλύπτει μέσα αναπαράστασης σε προσωπικές συνθέσεις τις οποίες είναι πιθανό να είναι ο μόνος που θα εκτιμήσει και θα κατανοήσει πλήρως. Η εμμονή του Ciubotaru με την ελευθερία της έκφρασης και η άρνησή του να ενδώσει σε αυτό που αντιλαμβάνεται ως προβληματικό σύστημα ίσως εξηγεί την απόκρυφη φύση του έργου του.

Εκτός από τις καλλιτεχνικές του πτυχές, ο Ciubotaru είναι επίσης καθηγητής στο τμήμα ζωγραφικής του Universitatea Națională de Arte București.