Η Györgyi Lantos γεννήθηκε στο Hódmezővásárhely το 1953. Σπούδασε στο Magyar Képzőművészeti Főiskola (το σημερινό ουγγρικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών) στη Βουδαπέστη (1971-1976), όπου και γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο και δημιουργικό της σύντροφο Istvan Máté.
Έχοντας κι οι δύο ταπεινές καταβολές ως παιδιά εμπόρων της επαρχίας, υιοθέτησαν μια χαρακτηριστική ουγγρική φιλοσοφία της ουδετερότητας. Πράγματι, κατά τις δεκαετίες πριν από την εκπνοή της χιλιετίας, και ενώ δημιουργούνταν συγκρούσεις στις καλές τέχνες, στην Ουγγαρία αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, όχι μόνο μεταξύ των καλλιτεχνικών ρευμάτων, υφών και τάσεων, αλλά και μεταξύ ανθρώπων και ομάδων, η Lantos έμεινε πιστή στο μότο της: «Η διακριτικότητα είναι το καλύτερο κομμάτι της γενναιότητας». Και εκείνη αλλά και ο σύζυγός της ακολούθησαν τον δικό τους δρόμο, ενώ παράλληλα προσπάθησαν να μείνουν μέσα στο πνεύμα της εποχής και να παράγουν εννοιολογικά και γεμάτα νόημα έργα.
Στο έργο της, δύο πτυχές συνδέονται στενά και άρρηκτα: μια ευγενής πρόθεση να δείξει κάτι που είναι πολύ χαρακτηριστικό της εσωτερικής ανάπτυξης της ουγγρικής γλυπτικής, και οι σημαντικές, σχηματοποιημένες, με τη ζωή στο κέντρο της προσοχής, συμβολικές παραδόσεις της ευρωπαϊκής τέχνης, από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων, μέσω της Αναγέννησης και έως τη σημερινή εποχή: Rodin, Strobl, Meštrović, Meggyesy και Manzù, για να αναφέρουμε ορισμένα ονόματα ενδεικτικά.
Η παράδοση εμφανίζεται πάντα με μια επαρκή φόρμα, σε μια ντελικάτη ισορροπία με το μοντέρνο, το οποίο εμπλουτίζεται από μια κυριαρχική χρήση των καλλιτεχνικών της πρακτικών και των δικών της ιδεών. Δεν χάνεται στη ζούγκλα των καινοτομιών της φόρμας. Η τέχνη της αποτελεί αναπόσπαστο και οργανικό κομμάτι της κυρίαρχης τάσης της ιστορίας της τέχνης. Τα καλύτερα έργα της κουβαλούν το εξαιρετικό ήθος του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όταν προκύπτουν σύγχρονα ζητήματα, είτε καλλιτεχνικά είτε κοινωνικά, η λύση που προτείνει πάντα η Lantos φαίνεται να παραπέμπει στην κλασική παιδεία.
