Η Joana Rêgo γεννήθηκε στο Πόρτο το 1970. Το 1995 σπούδασε ζωγραφική και εργάστηκε ως καθηγήτρια τέχνης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο Πόρτο (FBAUP). Την περίοδο 1998 έως 1999, της χορηγήθηκε υποτροφία από το Ίδρυμα Calouste Gulbenkian και το Ίδρυμα Πορτογαλοαμερικανικής Ανάπτυξης, η οποία της έδωσε την ευκαιρία να εγγραφεί σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο. Μετά την αποφοίτησή της στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, συνέχισε την ακαδημαϊκή της εκπαίδευση με ένα διδακτορικό, το θέμα του οποίου ήταν οι «Τρόποι μάθησης στη σύγχρονη καλλιτεχνική δραστηριότητα» και το οποίο ξεκίνησε το 2006. Την ίδια χρονιά έλαβε υποτροφία από το ίδρυμα Luís Seoane στη A Coruña, προκειμένου να παρακολουθήσει το πρόγραμμα «Entre Imagen y palabra – Dobles lecturas».
Η Rêgo αντιλαμβανόταν την καλλιτεχνική της κλίση από τη μία ως προορισμό στη ζωή και από την άλλη ως επάγγελμα. Πράγματι, δεν σταμάτησε ποτέ να θέλει να ζωγραφίζει. Ωστόσο, θεωρεί πως κέρδισε τον τίτλο της «επαγγελματία καλλιτέχνιδας» μετά την εμπειρία της στην αμερικανική δυτική ακτή. Αντιλαμβανόμενη όμως πόσο οικονομικά ασταθής μπορεί να είναι μια δημιουργική ζωή, ισορροπεί την προσωπική της ενασχόληση με τη διδασκαλία.
Από δημιουργικής άποψης, η διαδικασία είναι συνολική. Σύμφωνα με τα λόγια της: «Εργάζομαι πάντα –ό,τι και να κάνω, νιώθω πως μπορεί να γίνει μέρος της δημιουργικής μου διαδικασίας». Οι επιρροές της είναι πολυάριθμες και ποικίλλουν: ταξίδια, προσωπικά προβλήματα, το περιβάλλον της, ενώ συχνά εμπνέεται από λογοτεχνικές πηγές. Τα πάντα είναι μια ευκαιρία για δημιουργία. Σε τέτοιο σημείο που η καλλιτέχνιδα, απορροφημένη από τη διαδικασία, μπορεί να χάσει την αίσθηση του χρόνου. Η ισορροπία αυτή, ανάμεσα στην τέχνη και τον εαυτό της αποτελεί κύριο συστατικό του έργου της. Όπως εξηγεί η ίδια: «Μου αρέσει να αναφέρω μια φράση του Caspar David Friedrich, που σε μένα αποκαλύπτει την ουσία του να είσαι ζωγράφος και η οποία φράση ισχύει και για οποιονδήποτε άλλον καλλιτεχνικό τομέα: “Ο ζωγράφος δεν θα πρέπει να ζωγραφίζει μόνο αυτό που βλέπει μπροστά του, αλλά και αυτό που βλέπει στον εαυτό του. Αλλά αν δεν βλέπει τίποτα στον εαυτό του, θα πρέπει να σταματήσει να ζωγραφίζει και αυτό που βλέπει μπροστά του [sic]”. Η φράση αυτή με κάνει να θυμάμαι γιατί έγινα καλλιτέχνιδα».
Από τεχνική άποψης, η Rêgo χρησιμοποιεί ακρυλικά και, όλο και περισσότερο, μεταξοτυπίες. Τα ακρυλικά τη διευκολύνουν να κάνει έντονους συνδυασμούς (colour blocking) και να δημιουργεί στρώσεις χρωμάτων, τα οποία αποτελούν την κύρια συνθετική προσέγγιση της καλλιτέχνιδας. Με τις μεταξοτυπίες ενσωματώνει οικειοποιημένες εικόνες (φωτογραφίες κ.λπ.) στο δικό της έργο, διευρύνοντας έτσι το πεδίο των δυνατοτήτων.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η Rêgo έλαβε διάφορα βραβεία και διακρίσεις:
βραβείο Acquisition, 23η Colectiva Sócios da Árvore (2008)· τιμητική διάκριση στη ζωγραφική στην 1η διεθνή Μπιενάλε του Montijo (2008)· 1ο βραβείο ερωτικής τέχνης – ARGO (2003)· χορηγία από την Τριμερή Επιτροπή (IAC, Gulbenkian και FLAD) για μια ατομική έκθεση στο Ρότερνταμ στο πλαίσιο του προγράμματος Πόρτο-Ρότερνταμ, Πολιτιστικές Πρωτεύουσες της Ευρώπης (2001)· 1ο βραβείο ζωγραφικής BCM-95 (ex aequo) (1997)· 1ο βραβείο ζωγραφικής – 9η Bienal de Cerveira (1995).
