Η Λουντμίλα Τσερίνα (πραγματικό όνομα Monique Tchemerzine) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1924. Κόρη του εξόριστου Κιρκάσιου πρίγκιπα Avenir Tchemerzine, η «Monika», όπως αυτοαποκαλούταν, ξεκίνησε μαθήματα ρωσικών χορών υπό την Olga Preobrajenska, μαθήματα ιταλικών χορών υπό τη μαντάμ d’Alessandri και μαθήματα μιμητικής υπό τον Tverskoi – όλα αυτά στην ηλικία των τριών. Την επίσημη εκπαίδευσή της την έλαβε στη σχολή χορού της όπερας του Παρισιού.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τέχνη και έλαβε μέρος σε πολλές παραγωγές ως ανεξάρτητη καλλιτέχνιδα: Στο μπαλέτο του Roland Petit στο Παρίσι (1947), στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης (1950) και στην οπερέτα La Chevalier Bayard (1948).
Το 1960 εξέθεσε για πρώτη φορά τα έργα της. Όντας χορεύτρια, διάσημη ηθοποιός, συγγραφέας (αξιοσημείωτα έργα: L’Amour au Miroir, του 1983 and La Femme upside down, του 1986) και καλλιτέχνιδα, συνδύασε όλα της τα ταλέντα σε μια προσωπική ερμηνεία της ολοκληρωτικής τέχνης. Οι εκθέσεις και οι παραστάσεις, όπως είναι φυσικό, έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην καλλιτεχνική της έκφραση, όπως φαίνεται από τις παραστάσεις στο Παρίσι στο Hôtel de Sully και στο Georges Pompidou, που είχαν επίκεντρο το έργο της Dynamogramme.
Τη δεκαετία του 1970 άρχισε να πειραματίζεται με τη γλυπτική, με κυρίως υλικό τον ορείχαλκο, δημιουργώντας μορφές που αναδεικνύουν την κομψότητα της μπαλαρίνας. Το 1991, η Τσερίνα σχεδίασε και κατασκεύασε το Europe à cœur, ένα μνημειώδες γλυπτό ύψους 12 μέτρων, το οποίο επέλεξε επίσημα η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ως σύμβολο της ενωμένης Ευρώπης. Χορηγός του έργου ήταν το Fondation de l’Europe des sciences et des cultures. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι τον Μάρτιο του 1992. Μια εκδοχή του από λευκή ρητίνη τοποθετήθηκε μπροστά από το ευρωπαϊκό περίπτερο στην έκθεση της Σεβίλης το 1992 και μια ορειχάλκινη εκδοχή εγκαταστάθηκε μπροστά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο την άνοιξη του 1994. Το γλυπτό μεταφέρθηκε αργότερα στο προαύλιο του νέου κτιρίου του Κοινοβουλίου, στην Place Louise-Weiss. Τα επίσημα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 13 Δεκεμβρίου του 2000 από τη Nicole Fontaine, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το 1997 κατασκευάστηκε ένα αναμνηστικό μετάλλιο που απεικόνιζε το γλυπτό Europe à cœur από το Fondation de l’Europe des sciences et des cultures.
Η Τσερίνα ασχολούταν με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και το 1994 σχεδίασε και κατασκεύασε το Europa operanda, ένα μνημειώδες ορειχάλκινο γλυπτό για τον τερματικό σταθμό του γαλλικού μέρους της Σήραγγας της Μάγχης στο Καλαί, με τη χορηγία του Fondation de l’Europe des sciences et des cultures. Το γλυπτό παρουσιάστηκε επίσημα στη βασίλισσα της Αγγλίας και στον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας κατά τα εγκαίνια της Σήραγγας της Μάγχης στο Καλαί-Κοκέλ στις 6 Μαΐου του 1994. Το πρωτότυπο του γλυπτού, κατασκευασμένο από ρητίνη στο άνω επίπεδο του Gare du Nord στο Παρίσι από τον Ιούνιο του 1995.
Η Τσερίνα τιμήθηκε με πολυάριθμα βραβεία στη διάρκεια της καριέρας της, και πιο συγκεκριμένα: Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων. Η απονομή του τίτλου έγινε από τον André Malraux, υπουργό Πολιτισμού, το 1962· Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής. Η απονομή του τίτλου έγινε από τον Edmond Michelet, υπουργό Πολιτισμού, το 1970· Ιππότης του Τάγματος των Ακαδημαϊκών Φοινίκων. Η απονομή του τίτλου έγινε από τον Christian Beullac, υπουργό Παιδείας, το 1979· και αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής. Η απονομή του τίτλου έγινε από τον Jean-Philippe Lecat, υπουργό Πολιτισμού, το 1980.
Η Τσερίνα απεβίωσε το 2004.