Ο Luigi Mormino γεννήθηκε στο Termini Imerese της Σικελίας το 1935. Σπούδασε νομική και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο. Από το 1961 έως το 1998, εργάστηκε στη Γενική Γραμματεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Λουξεμβούργο, όπου είχε ηγετική θέση στην Επιτροπή Πολιτιστικών Υποθέσεων, μεταξύ άλλων εγχειρημάτων. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση της Ιταλίας και του Λουξεμβούργου, όπως στους σταθμούς Radio Luxembourg (1969–1995) και Radio Latina (1995–1998). Παρουσίαζε την εκπομπή Buona Domenica στο κανάλι RTL Télé Lëtzebuerg και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες La Notte και Il Giornale.
Το 1972, μαζί με τη σύζυγό του Inge Gerd Wilson, ο Mormino ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο λογοτεχνίας και πολιτισμού Club 80, στον οποίο ανήκαν και οι συγγραφείς Edmond Dune και Roger Bertemes. Το 1990, ο Mormino έγινε μέλος της επιτροπής για την πρώτη Ευρωπαϊκή Μπιενάλε Σύγχρονης Χαρακτικής στο Diekirch.
Ένας τομέας καλλιτεχνικής εξειδίκευσης στον οποίο ξεχώρισε ήταν η φωτογραφία. Το 1994, ο καλλιτέχνης εξέθεσε φωτογραφίες του από τη γενέτειρά του, τη Σικελία, στη Βιβλιοθήκη Τόμας Μαν στο Λουξεμβούργο. Ακολούθησε μια έκθεση στις Βρυξέλλες το 1996. Το 2000, ο Mormino εξέδωσε το εικονογραφημένο έργο Eternal Sicily, με εισαγωγικό σημείωμα του Dominique Fernández.
Με αρκετή εμπειρία, ένα ευρύ δίκτυο επαφών και μια σαφή επαγγελματική πορεία, ο Mormino διαμόρφωσε τη θέση του ως μεσολαβητής ανάμεσα στις γλώσσες και στους πολιτισμούς. Εξέδωσε τέσσερις συλλογές στα ιταλικά —Certezze governate, La piccola memoria, Poesia del tempo breve και Poesie scelte— στις οποίες εξέφρασε φιλοσοφικούς στοχασμούς πάνω στην εφήμερη φύση του χρόνου και στη διαχρονικότητα της μνήμης. Μάλιστα, γι’ αυτά τα έργα του χρησιμοποιούσε συχνά εικόνες από τη Μεσόγειο. Ορισμένα ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στις εκδόσεις Estuaries, Les Nouvelles Pages (SELF), La Dryade και Les Cahiers luxembourgeois, ενώ άλλα έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά.
Ο Mormino μετέφρασε στα ιταλικά τα ποιήματα και την πρόζα των Henri Sylvestre, Paul Celan, André Dorms, Michel Deguy, Edmond Dune, Jean-Claude Schneider, Jacques Réda, Louis Scutenaire και Jean-Claude Walter, μαζί με ανθολογίες ποίησης από την Προβηγκία, την Αλσατία και το Βέλγιο.
Ο Mormino απεβίωσε το 1999.
