Ο Manuel López-Villaseñor γεννήθηκε στη Ciudad Real το 1924. Η παιδική ηλικία ήταν μια δύσκολη περίοδος για τον επίδοξο καλλιτέχνη, καθώς ήταν παράλυτος, καθηλωμένος στο κρεβάτι. Καθώς δεν μπορούσε να συμμετάσχει ή ακόμα και να απολαύσει τα παιχνίδια της εποχής και των συνομηλίκων του, πέρασε τα πρώτα του χρόνια απομονωμένος. Μέσα στη μοναξιά του, η ζωγραφική έγινε σταδιακά ο μοναδικός του φίλος και τελικά η ίδια του η ζωή. Το 1935, σε ηλικία 11 ετών, του απονεμήθηκε το Πρώτο Εξαίρετο Βραβείο του Press Association στην Έκθεση Παιδικής Τέχνης Manchego.
Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ciudad Real (με καθηγητές τους Manuel Mendía και Jerónimo Luna στο καλλιτεχνικό σχέδιο και τους Jerónimo López-Salazar Martínez στη μοντελοποίηση και τη χύτευση). Χάρη σε μια υποτροφία που έλαβε από το συμβούλιο της επαρχίας αυτής, μετακόμισε στη Μαδρίτη το 1942. Εκεί ξεκίνησε αμέσως τις σπουδές του στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του San Fernando. Πραγματοποίησε την πρώτη του έκθεση το 1948 στη Ciudad Real και στο Sala Macarrón της Μαδρίτης. Το 1949, του απονεμήθηκε υποτροφία για σπουδές στη Ρώμη, το οποίο αποτέλεσε αφορμή για να μετακομίσει στην Ιταλία όπου είχε την ευκαιρία να θαυμάσει τις τοιχογραφίες των Ιταλών καλλιτεχνών του 13ου αιώνα, ιδιαίτερα εκείνες των Masaccio και Piero della Francesca. Αυτό το πάθος για τις τοιχογραφίες αποτέλεσε οδηγό στην υπόλοιπη καριέρα του ως ακαδημαϊκού. Πράγματι, το 1959 διορίστηκε καθηγητής Τοιχογραφίας και Εικονογραφικών Διαδικασιών στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Complutense στη Μαδρίτη, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι να συνταξιοδοτηθεί.
Η χρονιά που ακολούθησε την άφιξή του στην Ιταλία ήταν έντονη από άποψη δραστηριότητας, καθώς εξέθεσε έργα του στη Μπιενάλε της Βενετίας, στη Mostra delle Accademie στη Ρώμη και σε μια έκθεση που εξέθεσε μια επιλογή έργων Ισπανών καλλιτεχνών στην Αίθουσα Φεστιβάλ της Ρώμης και της Νάπολης. Η Ιταλία δεν ήταν παρά η αρχή των ταξιδιών που έκανε ο López-Villaseñor, καθώς αργότερα ταξίδεψε στην Αγγλία, στη Γαλλία, στο Βέλγιο και στις Κάτω Χώρες.
Όπως προαναφέραμε, μεταξύ της πληθώρας έργων που παρήγαγε όλα αυτά τα χρόνια, οι τοιχογραφίες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στο σύνολο του έργου του. Οι τοιχογραφίες του στη Βασιλική της Atocha στη Μαδρίτη, στο Επαρχιακό Συμβούλιο της Σαραγόσα, στο Επαρχιακό Συμβούλιο της Ciudad Real και οι τοιχογραφίες για τη Σχολή Ανώτερων Εμπορικών Σπουδών στη Βαρκελώνη και το Επαρχιακό Συμβούλιο της Σαραγόσα είναι από τις πιο διάσημες και αναγνωρισμένες.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο López-Villaseñor έλαβε πολλά βραβεία και διακρίσεις, όπως μεταξύ άλλων τα εξής: πρώτο βραβείο στην Ισπανοαμερικανική Μπιενάλε Τέχνης (1951)· πρώτο χρυσό μετάλλιο στην Εθνική Έκθεση Καλών Τεχνών (1952, για τον πίνακά του με τίτλο The Martyr’s Body)· πρώτο Βραβείο στη Διεθνή Έκθεση του Agrigento (Ιταλία, 1952)· βραβείο του Υπουργείου Πληροφοριών και Τουρισμού στη Σεβίλλη (1954)· βραβείο Gold Mill στην Περιφερειακή Έκθεση Valdepeñas (1954, για την τοιχογραφία με τίτλο Tribute to Iberia)· το βραβείο του Ιδρύματος Rodríguez Acosta (1958)· το βραβείο Ibarra (1959)· το μεγάλο βραβείο της πέμπτης Μπιενάλε της Μεσογείου στην Αλεξάνδρεια (Αίγυπτος, 1965)· και το Βραβείο Pablo Iglesias (1985).
Το 1956 διορίστηκε αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του San Fernando.
Ο López-Villaseñor απεβίωσε το 1996. Οι τρεις κληρονόμοι του δώρισαν συνολικά 162 έργα του στο Δημοτικό Συμβούλιο της Ciudad Real, τα οποία τοποθετήθηκαν σε ένα μουσείο το οποίο πήρε το όνομα του καλλιτέχνη και βρίσκεται στην πρωτεύουσα της επαρχίας.
