Ο Marko Blažo γεννήθηκε στην Košice της Σλοβακίας το 1972. Εκεί, φοίτησε στη Δευτεροβάθμια Σχολή Τεχνών της Košice (1987–1991) πριν εγγραφεί στην Ακαδημία Καλών Τεχνών και Σχεδίου της Μπρατισλάβας (1991–1998). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συμμετείχε με επιτυχία στα εξής προγράμματα στο εξωτερικό: σε ένα πρόγραμμα της Εθνικής Σχολής Καλών Τεχνών στην Dijon το 1993 και σε ένα άλλο στο Πανεπιστήμιο Slippery Rock της Πενσιλβάνια το 1994. Μέσα από αυτό το πολυδιάστατο ακαδημαϊκό του ταξίδι, ο Blažo εξειδικεύτηκε σε πληθώρα τεχνικών, όπως η ζωγραφική, το σχέδιο, η γραφιστική, η φωτογραφία και η δημιουργία τρισδιάστατων αντικειμένων.
Όταν εμφανίστηκε στη σλοβακική καλλιτεχνική σκηνή τη δεκαετία του 1990, το πρώιμο έργο του απαρτιζόταν κυρίως από καλλιτεχνικές δημιουργίες βασισμένες σε αντικείμενα με κοινότοπη ή κοινή προέλευση —μια τσίχλα ή ένα χάρτινο παιδικό παζλ, για παράδειγμα— σε μια προσπάθεια να διαταράξει τις προσδοκίες του θεατή. Οι χάρτινες αποδόσεις διάσημων αρχιτεκτονικών μνημείων αποτέλεσαν επίσης βασικό στοιχείο αυτής της πρώιμης περιόδου. Μέσω και των δύο προσεγγίσεων προέκυψε, ωστόσο, ένας κοινός παρονομαστής: η χρήση του παράδοξου και του παράλογου για την αναδιατύπωση προϋφιστάμενων αναφορών. Η αρχή αυτή εδραίωσε έκτοτε τη μέθοδό του.
Η συλλογή του Blažo περιέχει μια πληθώρα επαναλαμβανόμενων μοτίβων από όλες τις περιόδους της ιστορίας (της τέχνης): τη λεπίδα, την κονσέρβα (αναφορά στον Άντι Γουόρχολ και την ποπ αρτ γενικότερα), την κλασική αρχιτεκτονική, την Αφροδίτη, αναφορές στον Λεονάρντο ντα Βίντσι, τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο, τον Ρενέ Μαγκρίτ ή το Μεγάλο Κύμα του Χοκουσάι. Πράγματι, το φανταστικό στοιχείο του Blažo τροφοδοτείται από την τέχνη που ο ίδιος εκτιμούσε. Αυτό, με τη σειρά του, υποδηλώνει ότι η δική του υπο-κειμενική παραγωγή έχει μεταμοντέρνα ποιότητα, καθώς κάθε νύξη ερμηνεύεται εκ νέου και μεταμορφώνεται σε πολλές και διάφορες μορφές. Η συνεχής παράθεση διαχρονικών μοτίβων (κλασική αρχιτεκτονική και τέχνη) με εικόνες που παραπέμπουν σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους ή σύγχρονες γεννά ένα ενδιαφέρον αλλά και ταυτόχρονα ένα δύσκολο να απαντηθεί ερώτημα: Είναι οι εικόνες της ποπ αρτ ή τα σημερινά μοτίβα που εξερευνούσε τόσο σημαντικά από πολιτιστικής άποψης όσο τα αντίστοιχα παλαιότερα; Φαίνεται ότι αυτό που προσπαθούσε να δημιουργήσει ο Blažo ήταν μια νέα εποχή κλασικισμού, ένα νέο πάνθεον διαχρονικών (στο παρόν) εικόνων και επιρροών.
Αργότερα φιλοτέχνησε έργα χρησιμοποιώντας ψηφιακές εκτυπώσεις, μια παράδοξη επιλογή που φαίνεται να απομακρύνεται από την κατά τα άλλα εγγενώς προσωπική παραγωγή του.
Χάρη στο παιγνιώδες και αναφορικό έργο του, ο Blažo κατάφερε να ξεχωρίσει γρήγορα μεταξύ της γενιάς του. Το 1999, συμμετείχε στη συλλογική προσπάθεια «Slovak Art for Free» στην Μπιενάλε της Βενετίας, και αργότερα μέσα στην ίδια χρονιά έλαβε τη σλοβακική τιμητική διάκριση για την πρόκρισή του στον τελικό του διαγωνισμού Tonal ‘99 στην Trnava της Σλοβακίας. Μεταξύ των άλλων βραβείων που έλαβε ήταν τα εξής: το βραβείο Oscar Čepan, Μπρατισλάβα (2001)· το βραβείο Jury στην πρώτη Μπιενάλε Ιβηροαμερικανικών Γραφιστικών Έργων, Cáceres, Ισπανία (2005)· αναδείχθηκε νικητής του 16ου Διαγωνισμού Σύγχρονης Σλοβακικής Γραφικής Τέχνης (2005)· το βραβείο Artslant, Λος Άντζελες, ΗΠΑ (2006)· το βραβείο του Πρύτανη της Ακαδημίας Καλών Τεχνών Jan Matejko, Κρακοβία, Πολωνία· το International Triennial of Graphic Arts, Κρακοβία, (2012)· και αναδείχθηκε φιναλίστ για το βραβείο Strabag, Βιέννη (2009 και 2010).
Ξεκινώντας το 2004 ο Blažo επεδίωξε να μοιραστεί την πείρα και το όραμά του ως καθηγητής του τμήματος Καλών Τεχνών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Košice.
Η έκθεση με τίτλο SILENCE AND ROOM στη Nitra Gallery το 2013 σηματοδότησε την πρώτη ολοκληρωμένη μονογραφική έκθεση της συλλογής του Blažo.
