Ο Mimmo Paladino γεννήθηκε στο Paduli της Καμπανίας το 1948. Ανακάλυψε το πάθος του για την τέχνη μέσω του θείου του, ο οποίος εκπαίδευσε τον ίδιο και διάφορα άλλα ανίψια του πάνω στις βασικές εισαγωγικές τεχνικές. Εξερεύνησε την Μπιενάλε της Βενετίας σε ηλικία μόλις 16 ετών, όπου κατανόησε το έργο των Claes Oldenburg και Jim Dine, στρώνοντας έτσι τον δρόμο για τη δική του καλλιτεχνική πορεία. Από το 1964 έως το 1969, σπούδασε στο καλλιτεχνικό κολέγιο Benevento. Αφού πειραματίστηκε με την εννοιολογική και μετα-εννοιολογική φωτογραφία, στράφηκε προς μια πιο εκφραστική μορφή παραστατικότητας, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτική της περιόδου.
Αρνούμενος να περιορίσει τη δημιουργική του φωνή στα όρια αυτού που ήταν «στη μόδα», ο Paladino συνίδρυσε την ιταλική τρανς αβάν-γκαρντ με τον Achille Bonito Oliva το 1980. Το κίνημα έγινε αντιληπτό ως μια εναλλακτική στην κυρίαρχη μινιμαλιστική και εννοιολογική αβάν-γκαρντ της εποχής, που ετίθετο υπέρ της επιστροφής στη ζωγραφική. Στο πλαίσιο αυτό, ο Paladino δανείστηκε στοιχεία από τον ετρουσκικό πολιτισμό, για να δημιουργήσει ιδιαίτερα πολύχρωμες εικόνες που έβριθαν υβριδικών χαρακτήρων. Χρησιμοποιώντας παραδοσιακά υλικά, όπως γυαλί, πηλό, ξύλο, μωσαϊκό και ατσάλι, ο καλλιτέχνης δημιούργησε και γλυπτά από τη δεκαετία του 1980 και μετά.
Το 1976, ο Paladino έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Brescia. Δύο χρόνια αργότερα, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη, όπου εξασφάλισε εκθέσεις στις γκαλερί Marian Goodman και Annina Nosei.
Το 1980, ο Paladino εξέθεσε έργα του στην Μπιενάλε της Βενετίας κατόπιν εντολής του Achille Bonito Oliva, καθώς ο θεσμός τού είχε αφήσει μια ανεξίτηλη εντύπωση, όταν ήταν ακόμα νεαρό αγόρι. Παρουσίασε έργα του δίπλα σε πρωτοπόρους της τρανς αβάν-γκαρντ, όπως τους Sandro Chia, Francesco Clemente, Enzo Cucchi και Nicola De Maria. Μετά από αυτήν την πρώτη επίσημη παρουσίασή της, η ομάδα προσέλκυσε την προσοχή της διεθνούς καλλιτεχνικής σκηνής και στη συνέχεια διοργάνωσε εκθέσεις στην πινακοθήκη Basel Kunsthalle (1980), την έκθεση A new spirit in painting στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου (1981), καθώς και την έκθεση Avantguardia-Transavantguardia στη Ρώμη (1982).
Η πόλη της Νάπολης διοργάνωσε μια σημαντικότατη ρετροσπεκτίβα το 1995. Η εκδήλωση εκτεινόταν σε τρεις δημόσιους χώρους εκδηλώσεων: στους Βασιλικούς Στάβλους, στη Villa Pignatelli και στην πλατεία Piazza del Plebiscito. Ακολούθησε το Λονδίνο το 1999, με μια ολοκληρωμένη έκθεση στην γκαλερί South London Gallery. Αργότερα, ο Paladino ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας. Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Luigi Pecci στο Prato φιλοξένησε μια ρετροσπεκτίβα από το 2002 έως το 2003.
Στις καλύτερες στιγμές του συγκαταλέγονται οι εξής εκθέσεις: γκαλερί Made in Cloister, Νάπολη (2017)· Museo del Novecento, Μιλάνο (2016)· With Space in Mind, γκαλερί Alan Cristea, Λονδίνο (2015)· Opera Incisa, γκαλερί Artesucarte, Modena (2014)· Elgiz 13, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Elgiz, Κωνσταντινούπολη (2013)· Le Strade di Roma, γκαλερί Alan Cristea, Λονδίνο (2012)· Palazzo Reale, Μιλάνο (2011)· Recreation of Salt Mountain, Galleria Vittorio Emanuele II και καθεδρικός στην πλατεία Piazza del Duomo, Μιλάνο (2011)· Helmet, κάστρο Castello Sforzesco, Μιλάνο (2011)· The Witnesses, Βασιλική του Αγίου Αμβροσίου, Μιλάνο (2011)· Mimmo Paladino February 1917, Galerie Kluser 2, Μόναχο (2009)· Classics of the Contemporary, εθνικό μουσείο Museo Nazionale Villa Pisani at Stra, Βενετία (2009)· Obra Gráfica, Πολιτιστικό Κέντρο Recoleta, Μπουένος Άιρες (2008)· και Μουσείο Αra Ρacis (μαζί με τον Brian Eno), Ρώμη (2008).
