Η Nives Kavurić-Kurtović γεννήθηκε στο Ζάγκρεμπ το 1938. Αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Ζάγκρεμπ (όπου σπούδασε δίπλα στον καθηγητή Frane Baće) το 1962. Από το 1962 έως το 1967, ήταν βοηθός στο εργαστήριο δεξιοτεχνίας του Krsto Hegedušić. Το 1983, ανέλαβε τη θέση καθηγήτριας στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Ζάγκρεμπ. Το 1997, έγινε τακτικό μέλος της Κροατικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.
Από καλλιτεχνικής απόψεως, η συνεισφορά της στη σύγχρονη καλλιτεχνική σκηνή της Κροατίας τής χάρισε τον τίτλο του «πρώτου υπερρεαλιστή καλλιτέχνη της Κροατίας». Παρότι επηρεάστηκε —κυρίως ανεπίσημα— από τον υπερρεαλισμό, οι πίνακές της σηματοδοτούνται θεματικά από τη φεμινιστική της εμπειρία, συμπεριλαμβανομένων των έμφυλων ζητημάτων, της σεξουαλικότητας και της μητρότητας. Στην ελεύθερη αλλά μεγάλης ακρίβειας τεχνική της που κυριαρχεί στους πίνακές της, η Kavurić-Kurtović εξερευνά τη διάσταση της αυτοβιογραφίας και του ασυνείδητου, εξωτερικεύοντας προσωπικές αγωνίες και τραύματα. Αυτό το θεματικό σκότος ξεπερνάται από το διαλογιστικό και αναλυτικό της έργο. Στα ύστερα έργα της, ούσα επηρεασμένη από νέες μεθόδους, όπως το βίντεο, η ζωγραφική σώματος (body painting) και το «ζωντανό» θέατρο (living theatre), η Kavurić-Kurtović διερευνά χωρίς συμβιβασμούς την κατάσταση των εγκαταλελειμμένων ανθρώπων στο σύμπαν, χρησιμοποιώντας το μοτίβο του παραμορφωμένου εμβρύου και άλλων αντικειμένων που συνθλίβονται από μια αναπόφευκτη αίσθηση της βαρύτητας.
Το έργο της έχει βραβευθεί με τα εξής: πρώτο βραβείο στην Μπιενάλε του Παρισιού (1967), πρώτο βραβείο στη 2η Διεθνή Εβδομάδα Ζωγραφικής του Γκρατς της Αυστρίας (1968), βραβείο Josip Račić (1973), Μέγα Βραβείο της 8ης Διεθνούς Έκθεσης Πρωτότυπου Σχεδίου στη Rijeka (1982), πρώτο βραβείο ζωγραφικής στο 25ο Zagreb Salon στο Ζάγκρεμπ (1990) και το βραβείο επιτεύγματος ζωής Vladimir Nazor (2004).
Η Kavurić-Kurtović απεβίωσε το 2016.
