Ο Ola Billgren γεννήθηκε το 1940 στην Κοπεγχάγη. Μεγάλωσε στο Löderup, στα νότια του Skåne. Αν και αυτοδίδακτος, επωφελήθηκε από τη συνεχή καθοδήγηση, τις συμβουλές και την υποστήριξη των γονιών του —Hans και Grete Billgren— οι οποίοι ήταν αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες. Σε αυτό το προνομιακό περιβάλλον, το ταλέντο του εκδηλώθηκε από νωρίς. Στην ηλικία των 13 ετών, εκθέτει ήδη υδατογραφίες και μελανογραφίες σε διάφορα μέρη του Löderup.
Ζωγραφική, γραφική τέχνη, υδατογραφία, φωτογραφία, κινηματογράφος και σκηνογραφία, ο Billgren (ο νεότερος) —ο οποίος εργάστηκε επίσης ως συγγραφέας και σχολιαστής στα πολιτιστικά— ασχολήθηκε με πληθώρα μέσων για να επιτύχει τους αισθητικούς του στόχους καλύτερα. Τα πρώτα έργα του επηρεάζονται κυρίως από τον αφαιρετικό εξπρεσιονισμό, ενώ στη δεκαετία του 1960 εισήγαγε περισσότερα φωτορεαλιστικά στοιχεία και ευαισθησίες. Η στροφή αυτή συνέπεσε με νέες ευκαιρίες, όπως μια πρωτοποριακή έκθεση στην Galleri Karlsson στη Στοκχόλμη το 1966. Τη δεκαετία εκείνη, ο καλλιτέχνης διευρύνει τους ορίζοντές του και εμπνέεται από το γαλλικό λογοτεχνικό κίνημα Nouveau Roman και το κινηματογραφικό κίνημα Nouvelle Vague, έχοντας επηρεαστεί από τα συγγράμματα επηρεασμένος από τα γραπτά του Alain Robbe-Grillet και τις ταινίες του Μικελάντζελο Αντονιόνι. Αυτές οι νέες πηγές έμπνευσης δημιουργούν νέα μοτίβα έκφρασης για τον Billgren.
Κατά τη δεκαετία του 1960 ο Billgren ενστερνίζεται τις θεατρικές του κλίσεις, όχι μόνο σκηνοθετώντας μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο Image (1963), αλλά και σχεδιάζοντας σκηνικά για παραγωγές του Σάμιουελ Μπέκετ και της Μαργκερίτ Ντιράς στο Δημοτικό Θέατρο του Μάλμε.
Την επόμενη δεκαετία τα πορτρέτα κατέχουν κεντρική θέση στο έργο του Billgren, προτού υιοθετήσει μια πιο ρομαντική κατεύθυνση τη δεκαετία του 1980 με τη δημιουργία κολάζ. Μια σειρά από 19 ρομαντικά νεοϊμπρεσιονιστικά τοπία αποτελούν το καλύτερο παράδειγμα αυτής της προοδευτικής στροφής. Στη δεκαετία του 1990, η παραστατικότητα και ο ρομαντισμός αντικαθίστανται από την αφαίρεση και τον χρωματισμό, και ιδίως από την αφθονία του κόκκινου. Το 1993 λαμβάνει την πενταετή υποτροφία του Σουηδικού Ταμείου Εικαστικών Τεχνών.
Το ταλέντο του Billgren ανταμείφθηκε τόσο πολιτιστικά όσο και εμπορικά. Πράγματι, ένα από τα έργα του έσπασε το ρεκόρ δημοπρασίας για έναν εν ζωή Σουηδό καλλιτέχνη εκείνη την εποχή. Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου του φιλοξενήθηκε από το Rooseum (Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης) στο Μάλμε και από το Moderna Museet στη Στοκχόλμη το 1991. Ορισμένα από τα έργα του Billgren φιλοξενούνται σε μουσεία, τόσο στη Σκανδιναβία (Länsmuseet Gävleborg, Göteborgs konstmuseum, Malmö Konstmuseum, Norrköpings konstmuseum, Moderna Museet, Kalmar konstmuseum) όσο και πέραν των συνόρων της (Musée National d’ Art Moderne Κέντρο Ζορζ Πομπιντού).
Ο Billgren απεβίωσε στο Μάλμε το 2001.
