Ο Olaf Metzel γεννήθηκε το 1952 στο Βερολίνο. Σπούδασε στο Freie Universität (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο) και στο Hochschule der Künste (Πανεπιστήμιο Τέχνης) στο Βερολίνο. Από το 1990 διατελεί καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, όπου έχει χρηματίσει και διευθυντής (1995-1999).
Η ανέλιξη του καλλιτέχνη είχε και τη δυσάρεστη πλευρά της, καθώς απέκτησε φήμη ως αμφιλεγόμενος και ταραξίας. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της πανωλεθρίας που υπέστη χάρη στο δημόσιο έργο του 13.4.81 (1987). Το γλυπτό ήταν ένας πύργος από στοιβαγμένα αστυνομικά κιγκλιδώματα που εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο και η αισθητική του αντλούσε έμπνευση από το New York Boogie Woogie (1942–1943) του Μοντριάν. Ο τίτλος του αποτελεί αναφορά στην ημερομηνία κατά την οποία ξεκίνησαν οι βίαιες διαδηλώσεις στη Γερμανία έπειτα από ψευδή δημοσιεύματα ότι το φυλακισμένο μέλος της RAF, Sigurd Debus, είχε πεθάνει. Η αντίδραση του Metzel στο περιστατικό, παρότι ήρθε έξι χρόνια αργότερα με την ευκαιρία της «Λεωφόρου των Γλυπτών» στο Βερολίνο, σόκαρε το κοινό, το οποίο την ερμήνευσε ως δήλωση συμπάθειας προς την τρομοκρατία. Το έργο υπέστη βανδαλισμούς αμέσως μετά την ανέγερσή του και η Γερουσία του Βερολίνου διέταξε να αποσυναρμολογηθεί. Ο Metzel, κυνηγημένος από τον Τύπο και αφού δέχτηκε πολυάριθμα ανώνυμα τηλεφωνήματα, εγκατέλειψε το Βερολίνο και μετέβη αναστατωμένος στο Μόναχο, καθώς πρόθεσή του ήταν να σχολιάσει και όχι να σοκάρει.
Και αυτή είναι η πραγματικότητα, καθώς ο Metzel, ως γλύπτης —με το βλέμμα του στραμμένο στα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα του καιρού του και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην περιπλοκότητα της γερμανικής και της παγκόσμιας ιστορίας, της ιστορίας της τέχνης και του πολιτισμού—, προσπαθεί να αποτυπώσει τους καιρούς στους οποίους ζούμε, να φέρει στο φως τοπικά ζητήματα και με αυτόν τον τρόπο να δώσει το έναυσμα για διάλογο αναφορικά με φλέγοντα κοινωνικοπολιτιστικά ζητήματα. Μετά την αρχική κατακραυγή για το 13.4.81, ο καλλιτέχνης καθοδηγεί τις αντιδράσεις του κοινού, αναμένοντας και ίσως προκαλώντας ως έναν βαθμό την αποδόμηση και/ή τον βανδαλισμό. Η προσέγγισή του, η οποία εμμέσως μπορεί να συμπεριληφθεί στην «πλαισιακή τέχνη», έχει χαρακτηριστεί από τον ίδιο τον καλλιτέχνη «ζωντανό πλαίσιο».
Μεταξύ των πρόσφατων εκθέσεων έργων του Metzel περιλαμβάνονται οι εξής: Livie Fine Art, Ζυρίχη (2021)· Berliner Kindheit, Wentrup, Βερολίνο (2020)· Olaf Metzel, Bayrische Akademie der Schönen Künste, Μόναχο (2020)· shopping, γκαλερί Klüser, Μόναχο (2019)· In die Produktion, Edition Block, Βερολίνο (2019)· Olaf Metzel, Wentrup, Βερολίνο (2019)· Olaf Metzel. Jerg-Ratgeb-Preis 2018, Städtisches Kunstmuseum, Spendhaus Reutlingen, Reutlingen (2018)· Olaf Metzel and Heimo Zobernig, γκαλερί Gentili, Φλωρεντία (2018)· Olaf Metzel, Μουσείο Τέχνης Ein Harod, Kibbutz Ein Harod, Ισραήλ (2018)· Olaf Metzel – Reise nach Jerusalem, Pinakothek der Moderne, Μόναχο (2017)· enter the new, Produzentengalerie, Αμβούργο (2017)· #10 Olaf Metzel, γκαλερί mezzaterra11, Belluno (2017)· Plattenbau, Wentrup, Βερολίνο (2017)· Art Basel Feature, Βασιλεία (2016)· Sixpack, γκαλερί Klüser, Μόναχο (2016)· Olaf Metzel – Hans von Marées. Eine Annäherung, Neue Pinakothek, Μόναχο (2016)· Deutsche Kiste, Neues Museum Nürnberg, Νυρεμβέργη (2016)· Olaf Metzel, Deutsche Kiste, Neues Museum Nürnberg, Νυρεμβέργη (2015).
Ο Metzel ζει και εργάζεται στο Μόναχο.
