Ο Paul Graham γεννήθηκε το 1956 στο Stafford. Παρότι σήμερα είναι καταξιωμένος φωτογράφος, η τέχνη αυτή αρχικά ήταν το χόμπι του. Σπούδασε μικροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και έμαθε να φωτογραφίζει από μόνος του, βασιζόμενος στην πρώτη του εμπειρία με φωτογραφική μηχανή όταν ήταν πρόσκοπος. Στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη γνώρισε τα έργα των Walker Evans, Robert Frank, Edward Weston και Paul Strand, και συνειδητοποίησε ότι η φωτογραφία είναι ένας τρόπος να πει κανείς κάτι ουσιώδες. Άρχισε αμέσως να πειραματίζεται. Αναφέρει τους William Eggleston, Stephen Shore και Lee Friedlander ως βασικές επιρροές, ενώ φορμαλιστές όπως οι Robert Adams και Lewis Baltz τον επηρέασαν στα πρώτα στάδια της καριέρας του.
Η έλλειψη επίσημης καλλιτεχνικής εκπαίδευσης δεν αποτέλεσε εμπόδιο για το ταλέντο του, και γρήγορα έγινε διάσημος για την αντισυμβατική ντοκιμαντερίστικη προσέγγισή του. Οι αντιδράσεις είναι εν μέρει υπεύθυνες για την προβολή του έργου του, που εγκαινίασε μια νέα εποχή. Το διάστημα 1981-1986 ο φωτογράφος εξέδωσε τρία βιβλία με έγχρωμες φωτογραφίες: το A1 – The Great North Road (1983), που κατέγραφε τη ζωή και τους ανθρώπους κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου Α1· το Beyond Caring (1986), στο οποίο καταγράφονται τα γραφεία ευρέσεως εργασίας της Βρετανίας· και το Troubled Land (1987), το οποίο καταγράφει τη περίοδο των Ταραχών στη Βόρεια Ιρλανδία, ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκε ξανά στο Cease Fire του 1994. Με την πρώτη του κιόλας έκδοση, ο Graham ανέτρεψε το φωτογραφικό κατεστημένο με τα έντονα χρώματά του και την ωμή και αυθόρμητη τεχνική απαθανάτισής του, αλλάζοντας άποψη σε πολλούς ομότεχνούς του. Σε μια Βρετανία στην οποία επικρατούσε ακόμα η ασπρόμαυρη φωτογραφία που βασιζόταν στην αναζήτηση των ιδανικών πλάνων, μια τέτοια ελευθεριακή προσέγγιση αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό. Παρότι ορισμένοι τον αποκήρυξαν (η μέθοδός του χαρακτηρίστηκε μέχρι και «δηλητηριώδης» για το μέσο της φωτογραφίας), η πρώτη του σειρά τριών βιβλίων έγραψε ιστορία στη βρετανική φωτογραφία και παραμένει δημοφιλής ακόμα και σήμερα. Το 2011, το ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης απέκτησε όλες τις εκτυπώσεις των φωτογραφιών του Great North Road, κάτι που αποδεικνύει τον συνεχιζόμενο αντίκτυπο του βιβλίου.
Μια κατοπινή ανεπίσημη τριλογία, τα American Night (1998–2002), a shimmer of possibility (2004–2006) και The Present (2009–11), τα οποία παρουσιάστηκαν μαζί το 2015 στην ατομική έκθεση The Whiteness of the Whale στο Σαν Φρανσίσκο και στην Ατλάντα, δείχνει περαιτέρω εξελίξεις στην τεχνική του. Η ωμότητα τονίζεται και τα στοιχεία σαφήνειας των θεμάτων του (τα οποία συνεχίζουν να περιστρέφονται γύρω από όλες τις μορφές ανισότητας) διαλύονται στο κενό των καθημερινών συμβάντων. Η σύλληψη των βιβλίων αυτών προσομοιάζει σε λογοτεχνικά διηγήματα, με τα οποία πολλές φορές συγκρίνονται, και φέρνουν στον νου τη γραφή των Άντον Τσέχοφ, Richard Ford και John Updike. Ο Graham απέδωσε την αλλαγή αυτή στο ότι μετοίκησε στη Νέα Υόρκη, την οποία θεωρεί πολύ πιο εξελιγμένη φωτογραφικά απ’ ό,τι το Λονδίνο. Εκεί συνειδητοποίησε ότι τα υπόρρητα λένε πολύ περισσότερα από τα εμφανή. Τα θέματά του έγιναν, ως εκ τούτου, πιο αόριστα, σε μια προσπάθεια να βγάλουν «κάτι μέσα από τον αιθέρα του τίποτα», όπως λέει ο ίδιος. Όπως συνέβη με το A1 – The Great North Road, το American Night δεν έγινε κατανοητό μόλις εκδόθηκε, καθώς πολλοί κριτικοί θεώρησαν ότι οι φωτογραφίες είχαν αλλοιωθεί κατά την εμφάνισή τους, και ότι ο φωτογράφος τις είχε επίτηδες υπερεκθέσει και αφήσει τα χρώματά τους να ατονήσουν, σε μια προσπάθεια να αποδώσει την εκτυφλωτική εμπειρία τού να βγαίνει κανείς στο φως έπειτα από αρκετό καιρό στο σκοτάδι.
Συνολικά, ο Graham έχει εκδώσει τρεις ερευνητικές μονογραφίες και άλλα 17 βιβλία. Το έργο του έχει εκτεθεί στο ιταλικό περίπτερο της 49ης Μπιενάλε της Βενετίας (2001) και στο Fotomuseum Winterthur της Ελβετίας. Το MoMA της Νέας Υόρκης φιλοξένησε μια ατομική του έκθεση, έργα του περιλήφθηκαν στην έκθεση Cruel and Tender της γκαλερί Tate (2003), που εξερευνούσε τη φωτογραφία του 20ού αιώνα, ενώ στο Museum Folkwang του Essen φιλοξενήθηκε μια ευρωπαϊκή έκθεση για το μέσο της καριέρας του, η οποία ταξίδεψε και στο Deichtorhallen της Γερμανίας και στην γκαλερί Whitechapel του Λονδίνου.
Χρίστηκε επίσης Winston Churchill Memorial Fellow (1983), κέρδισε το βραβείο φωτογραφίας Deutsche Börse (2009), το βραβείο Hasselblad (2012) και έλαβε τις υποτροφίες W. Eugene Smith και Guggenheim (2010), ενώ κέρδισε το βραβείο της πρώτης διοργάνωσης Paris Photo-Aperture Foundation PhotoBook Awards για το καλύτερο βιβλίο φωτογραφίας των τελευταίων 15 ετών.
Καταξιωμένος πλέον, ο Graham παρέχει στήριξη στη νεότερη γενιά, βοηθώντας τους να βρουν νέους τρόπους να απαθανατίσουν την πραγματικότητα και να βρουν την κατάλληλη φωνή για τα θέματά τους.
