Ο Rainer Fetting γεννήθηκε το 1949 στο Wilhelmshaven. Αρχικά έλαβε εκπαίδευση ξυλουργού, στη συνέχεια απέκτησε πείρα κατασκευαστή σκηνικών στο Εθνικό Θέατρο της Κάτω Σαξονίας. Τέλος, ο μέλλων καλλιτέχνης εγγράφηκε στο Hochschule der Künste (Πανεπιστήμιο Τέχνης) στο Βερολίνο (1972-1978), υπό τον Hans Jaenisch. Στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων της εκπαίδευσής του, ο Fetting δημιούργησε ένα δίκτυο ανερχόμενων καλλιτεχνών και συνέβαλε στην ίδρυση της Galerie am Moritzplatz.
Η νεανική αυτή ομάδα, που έφερε το παρωνύμιο Moritzboys και στις τάξεις της περιλαμβάνονταν ονόματα όπως οι Salomé, Bernd Zimmer, Helmut Middendorf, Anne Jud και Berthold Schepers, έτρεφε συμπάθεια προς τα χρώματα και τη ρευστότητα των φωβιστικών έργων. Εν τέλει απορροφήθηκαν από την ανερχόμενη ομάδα των Junge Wilde (οι Νέοι Άγριοι) ή Neue Wilde (οι Καινούργιοι Άγριοι), ενός κινήματος των αρχών της δεκαετίας του 1980, τα θέματά του οποίου περιλάμβαναν τοπικά αστικά τοπία, προσωπογραφίες και παραλλαγές του θέματος του Τείχους του Βερολίνου.
Ωστόσο, ο Fetting είχε ήδη εγκαταλείψει τη γερμανική πρωτεύουσα πριν από την ανάδυση του κινήματος, χάρη σε μια επιχορήγηση από την DAAD (τη Γερμανική Ακαδημαϊκή Υπηρεσία Ανταλλαγής Φοιτητών), με τη βοήθεια της οποίας ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη το 1978. Το κέντρο του πολιτισμού στην Αμερική έγινε η δεύτερη κατοικία και ο τόπος εργασίας του. Επηρεασμένος από την ελευθερία των μορφών και την παρατεταμένη ένταση της αμερικανικής τέχνης, ο Fetting επιβεβαίωσε αυτή του την αγάπη και ξεκίνησε μια πορεία που ξεφεύγει από την αναμενόμενη βιομηχανιστική αποστασιοποίηση της μετα-μινιμαλιστικής περιόδου. Αν και προτιμούσε τα αστικά τοπία, εξαιρετικά εκφραστικές μορφές έβρισκαν τακτικά το δρόμο τους στους πίνακες και το συνολικό έργο του.
Από το 1984 κι έπειτα, η γλυπτική έγινε ένα από τα πιο σημαντικά μέσα που χρησιμοποιεί ο Fetting στο έργο του. Για μια ακόμη φορά, ο καλλιτέχνης απαρνήθηκε τις σύγχρονες τάσεις και επικεντρώθηκε σε μια ωμή, τραχιά αισθητική. Σήμερα ο καλλιτέχνης είναι μάλλον πιο γνωστός για τα ύστερα γλυπτά του, κυρίως λόγω των προτομών που ήταν φόρος τιμής στον Βαν Γκογκ και στον Γκογκέν.
Με τη μετάβασή του αυτή αναζωπυρώθηκε διεθνώς το ενδιαφέρον για το έργο του, κάτι που του έδωσε ευκαιρίες για εκθέσεις σε ορισμένες από τις πιο γνωστές γκαλερί του κόσμου: Bruno Bischofberger, Mary Boone, Yvon Lambert, Daniel Templon, γκαλερί Marlborough, Νέα Υόρκη και Anthony d’Offay. Το 1981 συμμετείχε στην έκθεση A New Spirit in Painting, την οποία διοργάνωσε ο Χρήστος Μ. Ιωακειμίδης στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου. Το 1984 συμμετείχε στις εκθέσεις Von hier aus – Zwei Monate neue deutsche Kunst στο Ντίσελντορφ και An International Survey of Recent Painting and Sculpture στο MoMA της Νέας Υόρκης. Το 1988, έλαβε μέρος στην έκθεση Refigured Painting – The German Image 1960–1988 στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης.
