Ο Richard Texier γεννήθηκε το 1955 στη Niort. Το 1973, μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει στο École spéciale d’Architecture προτού λάβει διδακτορικό στις εφαρμοσμένες καλές τέχνες από το Université Panthéon-Sorbonne. Αργότερα μετοίκησε στη Νέα Υόρκη (1979), όπου καθιέρωσε μια δημιουργική διαδικασία την οποία ονόμασε «Ateliers Nomades» και την αναπαρήγαγε σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του: στο περίπτερο πολιτισμού στη Μόσχα (1992)· στο εργοστάσιο Carnation, Ivry-sur-Seine (1993)· στη βίλα Noailles de Hyères (1998)· στο κτίριο Starrett-Lehigh στο Τσέλσι της Νέας Υόρκης (2002)· στον φάρο Cordouan (2003)· στα προγονικά χυτήρια Liu στη Σαγκάη (2004)· στη Γιανγκόν της Μιανμάρ (2012).
Από καλλιτεχνική άποψη, το μοναδικό έργο του Texier εμπνέεται από την αστρονομία, ειδικότερα από τα βιβλία με ξόρκια των πρώτων αστρονόμων, καθώς και από τη μαγεία της ακτογραμμής. Το Telluris Theoria Sacra, ένα κείμενο που πραγματεύεται τις γεωλογικές διαδικασίες και την προέλευση του σύμπαντος, το οποίο έγραψε ο Thomas Burnet τον 17ο αιώνα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των επιρροών του. Τα έργα του Texier σε χαρτί θεωρούνται «περιοχές» τις οποίες εξερευνά, θραύσματα του σύμπαντος τα οποία μοιράζεται με τον θεατή. Μέσα στον λαβύρινθο των νοητικών του διαδικασιών, μας προσκαλεί να ακολουθήσουμε έναν δρόμο που αποκαλύπτει κάποιο νόημα.
Η πρώτη του έκθεση ήταν το 1982 στο διεθνές φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης, εκ μέρους της γκαλερί Claudine Bréguet. Το 1989, το γαλλικό κράτος του ανέθεσε μια σειρά ταπισερί με θέμα τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789, ως μέρος των εκδηλώσεων για τους δύο αιώνες από τη Γαλλική Επανάσταση. Τα έργα παρουσιάστηκαν στην όπερα της Βαστίλης, στο Arche de la Défense, στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, στο Musée départemental de la tapisserie d’Aubusson, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο μουσείο του Λουξεμβούργου στο Παρίσι.
Από το 1992 και μετά, έχει κατασκευάσει αρκετά γλυπτά, με πιο αξιοσημείωτα τα ορειχάλκινα μυθικά ζώα του, τα οποία εκπροσωπούν τη δική του ερμηνεία για την έννοια της υβριδοποίησης. Το σημερινό έργο του Texier συνεχίζει να αντλεί έμπνευση από τη δημιουργική στρατηγική του που την ονομάζει «Pantheo Vortex», η οποία αποτελεί μια καλλιτεχνική εξερεύνηση του μυστηρίου και της ομορφιάς του κόσμου.
Ο Texier έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων: αξιωματικός του Εθνικού Τάγματος Αξίας. Τον τίτλο έλαβε τον Μάιο του 2016· επίσημος ζωγράφος του ναυτικού, τίτλος που έλαβε το 2015, και Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, τίτλος που έλαβε τον Ιούλιο του 2014.
Οι ατομικές του εκθέσεις κατά τον 21ο αιώνα είναι οι εξής: Sculptures, Galerie Artcurial, Παρίσι, Γαλλία (2000)· Galerie J. Bastien Art, Βρυξέλλες, Βέλγιο (2001)· Suite des droits de l’homme, 7 tapisseries d’Aubusson, Musée du Président-Jacques-Chirac, Γαλλία (2002)· Nomadic Atelier, Galerie Atelier 14, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ (2002)· Les îles de la destinée, Galerie Tessa Herold, ARCO, Μαδρίτη, Ισπανία (2004)· Réalisation de 8 vitraux, Abbaye d’art de Trizay, Trizay, Γαλλία (2004)· Musée des beaux-arts de Shanghai (Shanghai Meishu Guan), Σαγκάη, Κίνα (2005)· Cinq grandes sculptures en bronze, Grand Palais, Παρίσι, Γαλλία (2006)· Opere recenti, Galleria San Carlo, Μιλάνο, Ιταλία (2007)· Paintings on Chinese Nautical Charts – New York by Richard Texier, γκαλερί Alice King, Χονγκ Κονγκ (2007)· Créatures mythiques, M Art Center de Shanghai, Κίνα (2008)· Theoria Sacra, Galerie Pierre Levy, Παρίσι, Γαλλία (2011)· Governor’s Residence, Rangoun, Μιανμάρ (2012)· 11 sculptures monumentales sur Orchard Road à Singapour (2013)· Pantheo-Vortex, Galerie Guy Pieters, Saint-Paul-de-Vence, Γαλλία (2014)· Lumière, γκαλερί Downtown, Παρίσι, Γαλλία (2019).
Ο Texier ζει και εργάζεται στο Παρίσι.
