Ο Rui Chafes γεννήθηκε στη Λισαβόνα το 1966. Σύντομα υιοθέτησε ως μέσο έκφρασης τη γλυπτική, την οποία σπούδασε στη σχολή καλών τεχνών του πανεπιστημίου της Λισαβόνας (1984-1989), Έπειτα, εμβάθυνε την εκπαίδευσή του στο Kunstakademie Düsseldorf υπό τον Gerhard Merz. Εκεί, συνέχισε την έρευνά του για τη γερμανική τέχνη και κουλτούρα, την οποία είχε ξεκινήσει στην πατρίδα του, την Πορτογαλία. Ανακάλυψε επίσης τους Friedrich Hölderlin, Heinrich von Kleist και Novalis και αποφάσισε μάλιστα να μεταφράσει το έργο Fragments του τελευταίου από τα γερμανικά στα πορτογαλικά. Οι Γερμανοί διανοούμενοι του ύστερου ρομαντισμού άσκησαν μεγάλη επιρροή στο έργο του Chafes. Το συγγραφικό έργο των Φρίντριχ Νίτσε, Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Γκέοργκ Τρακλ και Γκότφριντ Μπεν, και ιδίως η προσέγγισή τους όσον αφορά τη φύση, τον επηρέασαν διαχρονικά.
Ο Chafes επιδίδεται σε αυτές τις διανοητικές αναζητήσεις πάνω σε ένα υλικό που από νωρίς έκανε «δικό του», στον σίδηρο. Τον βάφει σε διάφορα χρώματα, αλλά κυρίως μαύρο (κυρίως από τη δεκαετία του ‘80 και μετά). Αισθητικά, το γλυπτό του διευρύνει τις οργανικές αναζητήσεις των σύγχρονων πρωτοπόρων, όπως οι Moore, Hepworth, Arp και Brancusi. Οι μέδουσες, οι αράχνες, τα βακτήρια και οι προϊστορικοί οργανισμοί εμπνέουν τα πρώιμα έργα του. Η καμπύλη αποτελεί την κυρίαρχη μορφή, τονίζοντας την αίσθηση της ολότητας της μορφής από τη μία πλευρά και της κενότητας του όγκου από την άλλη, έννοια ιδιαίτερα δημοφιλής στις αρχές του αιώνα. Το συχνά τεράστιο μέγεθος των έργων του Chafes μιμείται επίσης τα φυσικά περιβάλλοντα που προτιμά.
Τα πιο πρόσφατα έργα του δείχνουν μια σαφώς ερωτική στροφή, φέρνοντας στον νου μάσκες, αλυσίδες, μέσα αιχμαλωσίας και άλλα αξεσουάρ των σεξουαλικών πρακτικών BDSM, διατηρώντας παράλληλα τη διφορούμενη προστατευτική πανοπλία ή τα στοιχεία που παραπέμπουν σε κλουβιά των πρώιμων προσεγγίσεών του.
Ο Chafes εξέθεσε για πρώτη φορά έργα του στο Βέλγιο το 1991, στο πλαίσιο της ομαδικής έκθεσης Tríptico, η επιλογή της οποίας σχετιζόταν με τα γερμανικά ενδιαφέροντα του Chafes. Από τότε, το έργο του έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο: Μουσείο Folkwang (Essen, Γερμανία)· Esbjerg Kunstmuseum (Δανία)· Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Nikolaj (Κοπεγχάγη, Δανία)· Fondazione Volume! (Ρώμη, Ιταλία)· Fundação Eva Klabin (Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία)· Fundación Luis Seoane (A Coruña, Ισπανία)· Μουσείο Hara (Τόκιο, Ιαπωνία)· Museu de Arte Moderna (Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία)· και μουσείο τέχνης Ilmin (Σεούλ, Κορέα).
Ο Chafes έχει επίσης εκπροσωπήσει την Πορτογαλία σε διάφορες μπιενάλε· στην 46η Μπιενάλε της Βενετίας το 1995· στην 26η Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 2004· και στην 55η Μπιενάλε της Βενετίας το 2013, όπου είχε προσκληθεί να εκθέσει έργα του στο περίπτερο της Δημοκρατίας της Κούβας·
Στις πρόσφατες σημαντικές εκθέσεις του περιλαμβάνονται μια ατομική έκθεση στο Sassi di Matera της Ιταλίας, το 2011· μεγάλης κλίμακας δημόσια αγάλματα που βρίσκονταν διασκορπισμένα στην πόλη Bamberg της Γερμανίας το 2018 και μια διαλογική έκθεση με το έργο του Αλμπέρτο Τζιακομέττι, η οποία εκτέθηκε στο ίδρυμα Gulbenkian στο Παρίσι, στα τέλη του 2018. Για αυτήν την τελευταία μοναδική εκδήλωση, ο Chafes δημιούργησε επτά αγάλματα τα οποία τοποθετήθηκαν σε αντιπαραβολή με δεκαπέντε επιλεγμένα έργα του Ελβετού καλλιτέχνη.
