Ο Stanislav Kolíbal γεννήθηκε στην Orlová το 1925. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος καθυστέρησε την έναρξη της καλλιτεχνικής του εκπαίδευσης. Μολονότι έγινε δεκτός το 1944 στην Ακαδημία Τεχνών, Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού στην Πράγα για να σπουδάσει γραφιστική, κατόρθωσε να ξεκινήσει την εκπαίδευσή του το επόμενο έτος. Σπούδασε εκεί από το 1945 έως το 1951 υπό την αιγίδα του Antonín Strnadel, και κατόπιν σπούδασε σκηνογραφία στην Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών (DAMU) της Πράγας από το 1951 έως το 1954, δίπλα στον František Tröster. Μετά την αποφοίτησή του, δίδαξε εκεί μέχρι το 1959. Μια δεύτερη διδακτική εμπειρία τον έκανε να ηγηθεί του στούντιο γλυπτικής-εγκατάστασης στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πράγας.
Ο Kolíbal στο ξεκίνημά του ως ζωγράφος, εικονογράφος, τυπογράφος και σκηνογράφος αντιμετώπισε πολλά εμπόδια και άρχισε να μεταβαίνει με αργά βήματα προς αντικείμενα τοιχογραφίας και υβριδικές χωρικές εγκαταστάσεις, για τις οποίες είναι περισσότερο γνωστός σήμερα. Τη δεκαετία του 1960 συνίδρυσε και διηύθυνε την καλλιτεχνική ομάδα UB 12, προτού του απαγορευτεί να εκθέσει έργα στη γενέτειρά του, την Τσεχοσλοβακία, για την επόμενη δεκαετία (συγκεκριμένα από το 1973 έως το 1980). Παρά τις δοκιμασίες αυτές, ο καλλιτέχνης ανέπτυξε μια μοναδική ευαισθησία που επαναδιαπραγματεύεται το λεξιλόγιο του μινιμαλισμού και της Arte Povera.
Ως αποτέλεσμα αυτών των περιόδων παρεμπόδισης, ο Kolíbal δεν έχει κάνει τόσες εκθέσεις όσες θα μπορούσε, αλλά εξακολούθησε να χαρακτηρίζει εθνικές και διεθνείς σκηνές με το έργο του καθ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, συμπεριλαμβανομένων των εξής: Sculpture from 20 Nations, Guggenheim, Νέα Υόρκη (1967)· Between Man and Matter, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Τόκιο (1970)· Konstrukcja w procesie, Μουσείο Τέχνης, Łodż (1981)· Transforming Chronologies, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA), Νέα Υόρκη (2006)· και Other Primary Structures, Εβραϊκό Μουσείο, Νέα Υόρκη (2014). Έχει επίσης πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στο Padiglione d’Arte Contemporanea (PAC) στο Μιλάνο (1983), στην Εθνική Πινακοθήκη της Πράγας (1997, 2015) και στο Labil – Stabil, Deichtorhallen στο Αμβούργο (2000). Η πατρίδα του Kolíbal αποδέχτηκε τελικά την καλλιτεχνική κληρονομιά του. Του απονεμήθηκε το Κρατικό Μετάλλιο Αξίας από τον πρόεδρο Václav Klaus το 2005 και τιμήθηκε με σημαντικές ρετροσπεκτίβες στην Εθνική Πινακοθήκη της Πράγας το 1997 και στην Αίθουσα Ιππασίας του Κάστρου της Πράγας το 2012. Σε διεθνές επίπεδο, ο αντίκτυπος του έργου του απεικονίζεται καλύτερα στη συμμετοχή του στο Other Primary Structures, μια έρευνα τέχνης της δεκαετίας του 1960 που έλαβε χώρα στο Εβραϊκό Μουσείο της Νέας Υόρκης.
Ο Kolíbal ζει και εργάζεται στην Πράγα.
