Η Titina Maselli γεννήθηκε στη Ρώμη το 1924. Σε γενικές γραμμές, η καριέρα της μπορεί να χωριστεί μεταξύ δύο χωρών: της Ιταλίας, όπου ήταν κυρίως γνωστή και καταξιωμένη ως ζωγράφος, και της Γαλλίας, όπου εργάστηκε ως σκηνογράφος και κέρδισε σημαντική αναγνώριση.
Καλλιτεχνικά, το σύνολο του έργου της μελέτησε δύο από τα κυρίαρχα κινήματα που διαμόρφωσαν την αβάν-γκαρντ και τις καλλιτεχνικές εξελίξεις της γενέτειράς της τής Ιταλίας: τον φουτουρισμό και την ποπ αρτ. Ο φουτουρισμός εκδηλώθηκε στο έργο της Maselli μέσω του οπτικού εντυπωσιασμού της με την κίνηση, τον δυναμισμό και την ταχύτητα, καθώς και της μετάφρασης αυτών σε εικονογραφικές φόρμες, εφέ και συνθέσεις. Ενώ η γενιά πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενθουσιαστεί με τη δύναμη του στρατού, της μηχανής και των οχημάτων, η Maselli ήταν περισσότερο επικεντρωμένη στο μυώδες, στο αθλητικό και στο ανθρωπομορφικό στοιχείο. Τα αστικά περιβάλλοντά της που προκαλούν ίλιγγο βρίθουν από ποδηλάτες, μποξέρ και χορευτές· όλα αποτελούν μια έκφραση της εμμονής της καλλιτέχνιδος με την αισθητική της αστικής ζωής —μια πτυχή του έργου της που ενισχύθηκε λόγω της διαμονής της στη Νέα Υόρκη.
Η σχέση της Maselli με την ποπ αρτ εντοπίζεται περισσότερο στη χρήση χρωμάτων και στην απεικόνιση της ανθρώπινης μορφής: τάσεις που αντλούν έμπνευση από τις διαφημιστικές πρακτικές της εποχής κατά την οποία ζωγράφιζε. Τα ζωηρά χρώματα, οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις και τα παχιά, σκούρα περιγράμματα αφαίρεσαν από τους αθλητές της την ατομικότητά τους και τους ώθησαν σε μια σφαίρα εξιδανικευμένων συμβόλων —ό,τι δηλαδή κάνει και η διαφήμιση. Ωστόσο, παρά τις μίξεις του φουτουρισμού με την ποπ αρτ στις επιρροές της, η Maselli παρέμεινε μια ανεξάρτητη προσωπικότητα. Καθώς οι ανθρώπινες μορφές της εκφράστηκαν τόσο επιδέξια, η καλλιτέχνιδα ανησυχούσε περισσότερο για την απεικόνιση των συγκρούσεων παρά για τα ίδια τα αντικείμενα.
Μέσα σε διάστημα λίγων ετών, απέκτησε φήμη στους κύκλους της ιταλικής ελίτ. Η πρώτη της ατομική έκθεση έλαβε χώρα στην Galleria L’Obelisco το 1948, η ίδια συμμετείχε για πρώτη φορά στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1950, ενώ έκανε τη δεύτερη ατομική της έκθεση στην Galleria La Tartaruga το 1955· τον ίδιο χρόνο που επέστρεψε στην Μπιενάλε. Εκείνη την περίοδο, η Ιταλία ήταν και πάλι κυρίαρχο κέντρο πολιτισμού, με προσωπικότητες διεθνούς βεληνεκούς, όπως τους Cy Twombly και Robert Rauschenberg να εξερευνούν την ιταλική πρωτεύουσα.
Το συνολικό έργο της Maselli στον τομέα της σκηνογραφίας αναδείχθηκε στη Γαλλία τη δεκαετία του 1970 και την οδήγησε σε συνεργασίες με διακεκριμένες προσωπικότητες, όπως τους Bernard Sobel, Jean Jourdheuil, Carlo Cecchi, Humbert Camerlo και Klaus Michael Grüber. Η προσέγγισή της απέναντι σε αυτή την πτυχή του έργου της, παρότι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωγραφική της, αφορούσε αποκλειστικά το θέατρο, καθώς και τη συγκεκριμένη σχέση μεταξύ του οπτικού και του προφορικού λόγου. Η Maselli προσπάθησε να επιτρέψει στο κείμενο να ακμάσει και να κατοικήσει στον τρισδιάστατο χώρο του θεάτρου. Απέρριψε την πλασματική επιπεδότητα της ζωγραφικής για χάρη της σκηνογραφίας, η οποία επέτρεπε στο έργο να αναπνεύσει, σημαδεμένο από τη σιωπή.
Η Maselli απεβίωσε το 2005.
