Ο Vítor Pomar, γιος του ζωγράφου Júlio Pomar, γεννήθηκε στη Λισαβόνα το 1949. Σπούδασε τέχνη στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πόρτο (ESBAP, 1966-1967) και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Λισαβόνας (ESBAL 1967-1969), ενώ αργότερα πραγματοποίησε διάφορα ταξίδια στα οποία καλλιέργησε την κατανόηση και την πρακτική του όσον αφορά την καλλιτεχνική έκφραση.
Το 1970, λίγο μετά την πρώτη του ατομική έκθεση στην Galeria Quadrante στη Λισαβόνα, έφυγε για τις Κάτω Χώρες (εν μέρει για να αποφύγει τη στρατιωτική θητεία), όπου διέμεινε μέχρι το 1985· Εκεί, σπούδασε στην Ελεύθερη Ακαδημία της Χάγης και στην Ακαδημία Τέχνης του Ρότερνταμ, αποφοίτησε το 1973 και έπειτα δίδαξε μεταξοτυπία στην πρώτη (1973-1974). Χάρη σε μια υποτροφία από το ολλανδικό υπουργείο πολιτισμού, το Μεξικό έγινε η επόμενη στάση του (1974), πριν από τη Νέα Υόρκη (1982) και το Άμστερνταμ (1982-1985).
Η συγκεκριμένη περίοδος της καριέρας του Pomar ήταν μια περίοδος προσωπικής και καλλιτεχνικής ανάπτυξης. Εδραίωσε μια πολύ μοναδική δημιουργική διαδικασία, η οποία συνδύαζε τον πειραματισμό και την πνευματικότητα (κυρίως τον Βουδισμό και τον διαλογισμό, με τον πρώτο να αποτελεί σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας του) όσον αφορά τη διερευνητική του προσέγγιση στη ζωγραφική. Απομακρυνόμενος σταδιακά από τον ασπρόμαυρο αφαιρετικό εξπρεσιονισμό και προχωρώντας προς μια πρακτική με πολλά μέσα και χρώματα που συμπεριλάμβανε τη φωτογραφία, ο καλλιτέχνης τροποποίησε και ανανέωσε την προσέγγισή του.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, την Πορτογαλία (1985), ο Pomar έκανε ένα διάλειμμα όσον αφορά τη δημιουργία για να αφιερωθεί σε θεσμικά εγχειρήματα, καθώς ίδρυσε και διεύθυνε την Πολιτιστική Ένωση Álvaro de Campos στην Tavira, την περίοδο 1987 έως 1989. Μόλις άρχισε να ασχολείται ξανά με τη δημιουργία, η καλλιτεχνική του εξερεύνηση έγινε ακόμα πιο πειραματική.
Σημαντικές εκθέσεις έχουν διανθίσει και συντροφεύσει την καριέρα του Pomar. Το 1977, έλαβε μέρος στην έκθεση Alternativa Zero («Zero Alternative»), της οποίας η προβολή τον βοήθησε να κανονίσει μια σημαντική έκθεση ζωγραφικής στο ίδρυμα Calouste Gulbenkian το 1980. Το 2003, έλαβε το Βραβείο Νέου Καλλιτέχνη του ιδρύματος EDP. Την τιμή αυτή σύντομα ακολούθησε μια έκθεση-ανθολογία του έργου του στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Serralves στο Πόρτο. Το 2007, ο εκδοτικός οίκος Asa (μέλος πλέον του ομίλου Leya) εξέδωσε σε δύο τόμους την πρώτη κύρια ρετροσπεκτίβα στο έργο του καλλιτέχνη σε διάφορους τομείς: ζωγραφική, σχέδιο, φωτογραφία, γλυπτική, βίντεο. Η έκδοση περιλάμβανε επίσης τρία εκτενή δοκίμια του Pomar, τα οποία παρείχαν μια θεωρητική και φιλοσοφική επεξήγηση της αισθητικής εμπειρίας και του συλλογισμού του σχετικά με την ανθρώπινη κατάσταση, καθώς και ένα ανθολόγιο κειμένων του καλλιτέχνη. Το Centro de Arte Moderna του ιδρύματος Calouste Gulbenkian οργάνωσε το 2011 αναδρομική έκθεση εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στα φιλμ και τα βίντεο του Pomar.
Ακολουθεί μια λίστα με επιλεγμένες ατομικές εκθέσεις: Unsurpassable/Imbatível, Palácio Anjos, Oeiras (2021)· Moral da História, Sismógrafo, Πόρτο (2020)· Mind in Cave, Greene’s Tutorial College, Estoril (2017)· O Silêncio do Coração, Ar.Co, Λισαβόνα (2017)· Spontaneous Fruition, Galeria Pedro Cera, Λισαβόνα (2017)· Vítor Pomar. O carro à frente dos bois, Galeria Sete, Coimbra (2016)· apparent but nonexistent, Galeria Pedro Cera, Λισαβόνα (2014)· Karma Mudra, Guarda (2012); Uma Pátria Assim…, EDP, Museu da Electricidade, Λισαβόνα (2012)· Os Atributos do Ar, Galeria Bloco 103, Λισαβόνα (2011)· Nada para fazer nem sítio aonde ir, Centro de Arte Moderna, ίδρυμα Calouste Gulbenkian, Λισαβόνα (2011).
