Ο Walter Nobbe γεννήθηκε το 1941 στο Malang (Ινδονησία). Το 1950, η οικογένειά του μετακόμισε στις Κάτω Χώρες. Ο ίδιος σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών (Koninklijk Academie van Beeldende Kunsten) στη Χάγη, απ’ όπου αποφοίτησε το 1964. Μαζί με τον Pat Andrea που αποφοίτησε έναν χρόνο αργότερα, ο καλλιτέχνης νοίκιασε ένα ατελιέ όπου πειραματιζόταν διαρκώς και δημιουργούσε όποτε δεν δίδασκε τέχνες —αρχικά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αργότερα, από το 1969 έως το 1973, στην Ακαδημία Willem de Kooning Academie (πρώην Ακαδημία Καλών Τεχνών – Academie van Beeldende Kunsten) στο Ρότερνταμ.
Η πρώτη του έκθεση έλαβε χώρα το 1966 στην Galerie 20 van Felix Valk στο Arnhem. Τα έργα του Nobbe εκτέθηκαν δίπλα στον συνάδελφό του στο ατελιέ Pat Andrea, ο οποίος έγινε μακροχρόνιος φίλος του, παρά το γεγονός ότι τα συνολικά έργα τους και οι καριέρες τους ακολούθησαν διαφορετικές κατευθύνσεις —ωστόσο, εκείνες τις πρώιμες εποχές, και οι δύο καλλιτέχνες είχαν επηρεαστεί σημαντικά από το έργο του καθηγητή Co Westerik. Μαζί με τον Peter Blokhuis, το καλλιτεχνικό ζευγάρι συνίδρυσε την καλλιτεχνική ομάδα ABN, η οποία έγινε γνωστή ως Nieuwe Haagse Realisten.
Το 1971, αφού έλαβε τη Βασιλική Υποτροφία για τη Ζωγραφική, ο Nobbe έφτιαξε τα πρώτα του σχέδια για σκηνικά και κοστούμια για το ολλανδικό θέατρο χορού Nederlands Dans Theater. Από το 1973 και μετά, ξεκίνησε μια μακροχρόνια συνεργασία με το Θέατρο Χορού· αρχικά, εργάστηκε για τον Cliff Keuter, στη συνέχεια για τον Jiří Kylián και μετά για τον Nacho Duato. Στο εξωτερικό, συνεργαζόταν συχνά με τον Christopher Bruce για εταιρείες χορού σε όλον τον κόσμο, όπως στο Rambert Dance Company (πρώην Ballet Rambert), στο English National Ballet (London Festival Ballet), στο Cullberg Ballet, στο Gulbenkian και στο Houston Ballet.
Τεχνικά, ο Nobbe είχε τη ματιά του στραμμένη στο παρελθόν, συγκεκριμένα στην Ιταλική Αναγέννηση ή στους Φλαμανδούς Πριμιτίφ, με σκοπό να τελειοποιήσει την τεχνική του για τη ζωγραφική σε ξύλο, την οποία προτιμούσε σε σχέση με τα πιο ελαστικά υλικά, όπως ο καμβάς και άλλα υφάσματα. Από θεματικής απόψεως, τα παιδιά είχαν ξεχωριστή θέση στο ρεπερτόριο του καλλιτέχνη. Εν μέρει επηρεασμένος από τις επισκέψεις του στον αδερφό του που ζούσε σε ένα οίκημα για παιδιά με νοητική υστέρηση, χρησιμοποίησε την αφέλεια και την αισιοδοξία των παιδιών αυτών, για να αναπαραστήσει ένα ουδέτερο πρίσμα μέσα από το οποίο απεικόνισε τον κόσμο γύρω τους.
Ο Nobbe απεβίωσε το 2005.
