Ο Włodzimierz Pawlak γεννήθηκε στο Korytów το 1957. Αφού σπούδασε σε ένα τεχνολογικό γυμνάσιο (1972–1978), παρακολούθησε ανοιχτά μαθήματα στο Τμήμα Ζωγραφικής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών στη Βαρσοβία (1979-1980). Τελικά, εγγράφηκε στο ίδρυμα και σπούδασε σε διάφορα ατελιέ για τα επόμενα πέντε χρόνια μέχρι την αποφοίτησή του το 1985. Έναν χρόνο μετά την αποφοίτησή του, άρχισε αμέσως να διδάσκει στο Τμήμα Βιομηχανικού Σχεδίου της Ακαδημίας.
Όσο ήταν φοιτητής, προσχώρησε στην κολεκτίβα Gruppa στα τέλη του 1982, συμμετέχοντας στην πλειονότητα των εκθέσεών της. Από το 1984 και μετά, δημοσίευσε το περιοδικό της κολεκτίβας Oj dobrze już (Oh, It’s All Right Now), το οποίο περιλάμβανε ποίηση, μανιφέστα και άλλα παρεμφερή θέματα. Αυτή η διανοητική κινητοποίηση και εξέλιξη τον καθιέρωσε ως έναν καλλιτέχνη ευαίσθητο απέναντι στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι κατά την εποχή του στρατιωτικού νόμου και πρόθυμο να δημιουργήσει έναν μεταφορικό σχολιασμό σχετικά με το άμεσο και όχι και τόσο άμεσο περιβάλλον του.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, δημιούργησε μια σειρά πινάκων —Nie mówię, nie widzę, nie słyszę (Δεν μιλάω, δεν βλέπω, δεν ακούω), Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy (Από πού ερχόμαστε, ποιοι είμαστε, πού πάμε) και Łamanie szklanych rurek (Σπάζοντας γυάλινα σωληνάρια) — που παρουσίαζαν τη διαδικασία της κάλυψης των συνθέσεων με ένα στρώμα μπογιάς, μιας τεχνικής που χρησιμοποιήθηκε αρχικά στις διαδικασίες μεταφοράς και συντήρησης στον τομέα της τέχνης. Ο Pawlak προσάρμοσε ριζικά αυτήν την τεχνική στη σειρά έργων Didactic Tables (1987–1988), χρησιμοποιώντας γραφικά πλέγματα ιδεογραμμάτων, γραφήματα, χάρτες, σύμβολα γνώσης και πολιτισμού, καθώς και αναγνωρίσιμα αντικείμενα.
Αμέσως μετά από αυτόν τον κύκλο δημιουργίας, ο Pawlak διένυσε μια περίοδο κατά την οποία δημιούργησε μορφολογικά ομοιογενείς και σε μεγάλο βαθμό αφηρημένες συνθέσεις. Ταυτόχρονα, υιοθέτησε την τεχνική του κολάζ, δημιουργώντας συνθέσεις από χρησιμοποιημένα σωληνάρια μπογιάς, σπασμένα μολύβια, εισιτήρια, λογαριασμούς, σπιρτόκουτα, καρτ-ποστάλ και διάφορα άλλα αντικείμενα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Pawlak δημιούργησε μια σειρά μονοχρωματικών πινάκων επικεντρωμένων στο χρώμα. Η σειρά αυτή ξεκίνησε με το λευκό (ένα χρώμα που ενέπνευσε και άλλες φάσεις της διαδικασίας που ακολούθησε ο καλλιτέχνης), και στη συνέχεια επεκτάθηκε και σε άλλα χρώματα. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής, ο Pawlak έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την τέχνη και τη θεωρία των Πολωνών και Ρώσων κονστρουκτιβιστών, όπως οι Katarzyna Kobro, Władysław Strzemiński και Kazimierz Malewicz.
Το 1990, ο Pawlak κέρδισε το Μέγα Βραβείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Ζωγραφικής της Cagnes-sur-Mer.
Ο Pawlak ζει και εργάζεται μεταξύ Korytów και Βαρσοβίας.
