Η Zofia Kulik γεννήθηκε στο Wrocław το 1947. Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βαρσοβίας, όπου ανέπτυξε μια πολύ προσωπική πρακτική στη φωτογραφία. Από το 1971 έως το 1987, εργάστηκε δίπλα στον Przemysław Kwiek, και μαζί δημιούργησαν συνεργατικά έργα με το όνομα KwieKulik.
Αυτές οι κινηματογραφικές και φωτογραφικές δημιουργίες επηρεάστηκαν από την έννοια της «ανοιχτής φόρμας», η οποία αναπτύχθηκε από τον αρχιτέκτονα Oskar Hansen. Σε μια άλλη σειρά έργων με τίτλο Activities with Dobromierz (1972–1974), το καλλιτεχνικό δίδυμο αποτυπώνει την ιδιωτική ζωή του, χρησιμοποιώντας τον γιο τους ως πρωταγωνιστή και σε αντιπαραβολή με το απολυταρχικό καθεστώς της Πολωνίας εκείνη την εποχή. Αυτή η σειρά έργων έδωσε έμφαση στα φεμινιστικά κινήματα της ανατολικής Ευρώπης, παρουσιάζοντας την ιδιωτική ζωή όχι ως φυλακή, αλλά ως έναν χώρο έκφρασης και δημιουργίας, και κατ’ επέκταση αντίστασης απέναντι στο κομμουνιστικό καθεστώς. Το μήνυμα αυτό καθεαυτό, όπως και οι διάφορες πρωτοβουλίες που ανέλαβαν μέσα στα χρόνια εκείνα, προκάλεσαν προβλήματα στο ζευγάρι. Το 1975, τους απαγορεύτηκε να εγκαταλείψουν την Πολωνία λόγω των πολιτικών τους φρονημάτων.
Από το 1987 και μετά, η Kulik αφιέρωσε το ατομικό της έργο στον τομέα της φωτογραφίας, εστιάζοντας κυρίως σε ασπρόμαυρα γεωμετρικά σχέδια με ανατολίτικα στοιχεία. Η Kulik αποκαλύπτει την προτίμησή της στις κεντραρισμένες συνθέσεις, στη συμμετρία, στην τάξη, στον πολλαπλασιασμό και στα παραστατικά διακοσμητικά στοιχεία, χρησιμοποιώντας την προσέγγιση του καλειδοσκοπίου στο έργο της και ιδιαιτέρως στις πολλές αυτοπροσωπογραφίες της σε φυσικό μέγεθος, στα οποία «ντύνεται» με ρούχα που προέρχονται από εκατοντάδες φωτογραφίες ατόμων σε μέγεθος μινιατούρας (Gorgeousness of the Self, 1997). Μέχρι και σήμερα, η καλλιτέχνιδα συνεχίζει να αναδεικνύει την αξία του φεμινισμού μέσα από το έργο της. Από το 2008, η Kulik έχει επικεντρωθεί μέσω των δραστηριοτήτων της στο συνολικό της έργο και στο αρχείο KwieKulik.
Στις πιο αξιοσημείωτες εκθέσεις της συγκαταλέγονται οι εξής: Ελεύθερο Διεθνές Πανεπιστήμιο, Ντίσελντορφ (1981)· Wizualne idiomy socwiecza, γκαλερί Mała Galeria ZPAF, Βαρσοβία (1989)· Wanderlieder, Μουσείο Stedelijk, Άμστερνταμ (1991)· Frontiera 1/92, Bolzano (1992)· Europa, Europa, Βόννη (1994)· Μπιενάλε Kwangju, Νότια Κορέα (1995)· 47η Μπιενάλε της Βενετίας (1997)· Od Syberii do Cyberii, Πολωνία (1998)· L’Autre Moitie de l’Europe, Εθνική Πινακοθήκη του κέντρου πολιτισμού Jeu de Paume (Galerie Nationale du Jeu de Paume), Παρίσι (2000)· Autoportrety i Ogród, Galeria Le Guern, Βαρσοβία (2004)· Od Syberii do Cyberii, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Βαρσοβία (2004).
