Ο William Croziere γεννήθηκε το 1930 στη Γλασκόβη. Φοίτησε στην Glasgow School of Art από το 1949 έως το 1953, ενώ στη συνέχεια έζησε για ένα διάστημα στο Παρίσι και το Δουβλίνο, προτού τελικά εγκατασταθεί στο Λονδίνο, όπου ξεκίνησε πραγματικά η σταδιοδρομία του. Στην αγγλική πρωτεύουσα ανέπτυξε το ύφος του και εδραίωσε τη φήμη του, κάνοντας εκθέσεις στο Institute of Contemporary Arts και στις γκαλερί Drian και Arthur Tooth & Sons, ιδρύματα με τα οποία έμελλε να συνάψει μια σχέση διαρκείας. Επίσης, για ένα μέρος της καριέρας του, ο Crozier δίδαξε στα εξής ιδρύματα: Bath Academy of Art, Central School of Art and Design στο Λονδίνο, Studio School στη Νέα Υόρκη και, τέλος, στο Winchester School of Art.
Ενώ οι Λονδρέζοι καλλιτέχνες τη δεκαετία του 1950 στρέφονταν κυρίως στη Νέα Υόρκη, ο Crozier, περήφανος πολίτης και εκπρόσωπος της Ευρώπης, αναζήτησε έμπνευση στη Γηραιά Ήπειρο. Η μεταπολεμική υπαρξιακή φιλοσοφία είχε μεγάλη επίδραση στην επιλογή του να αντλήσει επιρροές από την Ευρώπη. Το 1963 το πέρασε στην Ισπανία μαζί με τον Ιρλανδό ποιητή Anthony Cronin. Τότε φιλοτέχνησε τα πρώτα του μεσογειακά τοπία. Ακολούθησαν επισκέψεις στο Άουσβιτς και στο Belson το 1969. Η επιρροή τους φαίνεται στους πίνακές του που απεικονίζουν σκελετούς και απηχούν χαρακτηριστικά θέματα και μοτίβα του γερμανικού νεο-εξπρεσιονισμού. Η μετοίκησή του στο Cork εκείνη την περίοδο έδωσε νέα ώθηση στη δημιουργικότητα και στην παραγωγικότητά του.
Τη δεκαετία του 1980 ο Crozier εγκατέλειψε τη διδασκαλία. Αυτό του έδωσε καινούργια κίνητρα, ελευθερία και αυτοπεποίθηση, κάτι το οποίο είναι εμφανές στο έργο του. Το οπτικό ερέθισμα που του παρείχαν τα ατελιέ του στο Δυτικό Cork (Ιρλανδία) και στο Hampshire (Αγγλία) ήταν εξίσου σημαντικός παράγοντας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Crozier ζωγράφιζε κυρίως τοπία και νεκρές φύσεις. Η προσέγγισή του στα δύο αυτά είδη εξελισσόταν παράλληλα με τις γνώσεις και την ψυχική του διάθεση. Ωστόσο, σταθερές στο έργο του αποτελούν τα ζωηρά χρώματα, οι τολμηρές αναπαραστάσεις και οι δυναμικές πινελιές, στοιχεία που προσδίδουν αφαίρεση σε όλους τους πίνακες. Γενικότερα, τα συναισθηματικά φορτισμένα έργα του χαρακτηρίζονται από έναν λανθάνοντα ρομαντισμό. Επιπλέον, η κατανόησή του για τις γραμμές και την ορμή είναι αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει ένα μέρος της δουλειάς του.
Για τη ζωή του καλλιτέχνη έχουν γραφτεί βιβλία κι έχουν γυριστεί ταινίες, όπως η ταινία William Crozier του Gordon Smith, παραγωγή της σκοτσέζικης δημόσιας τηλεόρασης (1970) και το The Truth About a Painter σε σκηνοθεσία Cian Ó hEigertaigh για λογαριασμό του RTÉ (1993). Εκδόσεις που ξεχωρίζουν είναι τα William Crozier του 2007, που περιέχει δοκίμια των S.B. Kennedy και Phillip Vann και το William Crozier Early Work του 2010.
Η αναγνώριση ήρθε επίσης με τη μορφή βραβείων· ο Crozier τιμήθηκε με το Premio Lissone το 1958 στο Μιλάνο και με το χρυσό μετάλλιο ζωγραφικής Oireachtas το 1994 στο Δουβλίνο.
Άξιες αναφοράς είναι δύο σημαντικές ρετροσπεκτίβες: Το 1991, η γκαλερί τέχνης Crawford και η Royal Hibernian Academy επιμελήθηκαν μια ρετροσπεκτίβα του έργου του. Επίσης, το 2005 διοργανώθηκε μια σημαντική έκθεση στο Cork (την τότε Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα), με την ευκαιρία των 75ων γενεθλίων του.
Ο Crozier απεβίωσε στο σπίτι του στο Δυτικό Cork το 2011.
