Nadar

Άνθρωπος της λεπτομέρειας, ο Fabrizio Clerici έφερε την επαγγελματική του επάρκεια και τα ενδιαφέροντά του στην τέχνη του. Αποφοίτησε από την αρχιτεκτονική το 1937. Ιδιαίτερα δεξιοτέχνης σκιτσογράφος, ο Clerici δεν κατέστειλε ποτέ την ακρίβεια και την ορθότητά του· μάλλον το αντίθετο. Επηρεασμένος και εμπνευσμένος από τους μεγάλους δασκάλους και τα μνημεία της Αναγέννησης και των περιόδων μπαρόκ, το έργο του αποτίει συνεχώς φόρο τιμής σε αυτές τις σημαντικές εποχές, είτε θεματικά είτε υφολογικά. Οι αρχιτεκτονικές του τάσεις θα οδηγήσουν τον καλλιτέχνη να ενσωματώσει τον κόσμο του θεάτρου ως σκηνογράφος (1947). Ο Clerici διέπρεψε σε αυτό το περιβάλλον, δουλεύοντας στο θέατρο, στην όπερα και στο μπαλέτο. Η λατρεία του για την Αναγέννηση εξηγεί ίσως το θέμα της συμβολής του Clerici στη Συλλογή Έργων Σύγχρονης Τέχνης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Πράγματι, το έργο Nadar, όπως υποδεικνύει και ο τίτλος, απεικονίζει τον Félix Nadar (επίσης γνωστό ως Gaspard-Félix Tournachon· 1820–1910). Ο Nadar ήταν ένας πολύ γνωστός και σεβαστός φωτογράφος, καρικατουριστής, δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος, οδηγός αερόστατου και εφευρέτης των φραγμών ελέγχου του πλήθους, των επονομαζόμενων «nadar». Σε καθέναν από τους τομείς με τους οποίους ασχολήθηκε, ο Γάλλος υπερέβη και ξεπέρασε αυτό που τότε θεωρούνταν δυνατό. Υπό αυτήν την έννοια, ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντα του Clerici ως μοντέρνου «ανθρώπου της Αναγέννησης». Το έργο τέχνης του Clerici καταγράφει αυτήν την ευελιξία, ενώ ο Nadar εμφανίζεται τρεις φορές σε διαφορετικές πόζες και στάσεις.